In “Grease” (1978) is hij de enige jongen die Olivia Newton-John wil hebben. Zoveel jaar later is de x-factor van John Travolta qua looks duidelijk verminderd. Zeker als je kijkt naar “A Love Song For Bobby Long” (2005). In die film kan hij zijn tegenspeelster Scarlett Johansson in de verste verte niet bekoren. En dat ondanks het feit dat hij zich nog eens laat verleiden tot het zingen van een lied.
Pursy Will (Scarlett Johansson) krijgt slecht nieuws want haar moeder Lorraine is overleden. Zoveel contact hebben de twee niet met elkaar gehad, maar Pursy rept zich toch naar de begrafenis al komt ze veel te laat aan. Het is een kleine troost dat haar moeder haar een huis heeft achtergelaten. Dat huis is echter ook de woning van Lawson Pines (Gabriel Macht) en Bobby Long (John Travolta). Die twee leven zoals een oud koppel. Ze zijn heel toegewijd aan elkaar, al is dat veelal om te kijken wie het meest kan drinken en de dag erna het minst last heeft van een kater. Maar ze weten wat ze aan elkaar hebben en dat is het voornaamste. Dat verandert wanneer Pursy in het huis wil blijven wonen. Drie is teveel zo denkt toch Bobby Long. Hij is alvast niet van plan iets te veranderen omdat er een meisje rondloopt. Pursy wil ook geen water bij de wijn doen. Ze houdt beide mannen een spiegel voor de ogen en laat hen de realiteit zien. Al staat ze door de twee mannen ook stil bij haar eigen leven.
Shainee Gabel debuteerde enkele jaren geleden met de documentaire “Anthem” (1997). Daarin interviewt ze onder andere Robert Redford en Michael Stipe terwijl ze zoekt naar “the American dream”. Die zoektocht leidt haar naar New Orleans. Daar is het liefde op het eerste zicht. Ze wil er dolgraag een film draaien. Singer-songwriter Grayson Capps bezorgt haar het verhaal van zijn vader Ronald Everett Capps. Opnieuw is het grote liefde bij Gabel. Uiteindelijk duurt het vijf jaar voordat de film er komt. Grotendeels omdat tijdens de productie het geld al snel verdween als sneeuw voor de zon. Door het knippen in scènes en verhaallijnen is de film dan toch nog afgeraakt. De liefde die Shainee Gabel heeft voor New Orelans geeft ze op verschillende vlakken weer in de film. Dat zie je onder andere in de fotografie, de kleuren en de sobere setdecoratie. Alleen heeft deze film meer nodig dan een mooi plaatje.
Voortaan kan je dit verhaal over verlossing en hoop dus ook bekijken op dvd. In de tegenvallende extra’s vertelt John Travolta onder andere nog dat deze film toont dat je ondanks alle tegenslagen nog steeds iets kunt maken van je leven. Een mooie gedachte al mis ik de nodige overtuiging. Het scenario is weinig meeslepend of verrassend. Het zijn slechts enkele momenten die bijblijven zoals Scarlett in een jurk of een uitspraak van een bekende auteur. Dat laatste is uiteindelijk iets wat deze film mist: een eigen stem, een eigen geluid. De muzikale bijdragen van Grayson Capps passen bij de sfeer en de tempowissels al is het vooral “Blonde On Blonde” van Nada Surf dat blijft nazinderen. Aan de stoppelbaard en de bierbuik van Travolta denk ik liever niet. Zijn vertolking is goed maar daar blijft het dan ook bij. Net zoals die van Gabriel Macht. Mooi is en blijft Scarlett Johansson. Wie had durven denken dat deze meid uit “Home Alone 3” (1997) en “The Horse Whisperer” (1998) het tot een van de meest gevraagde actrices zou schoppen. Na Angelina Jolie is zij de tweede actrice die mij met haar volle lippen tot een kus kan verleiden. Scarlett, I love you, oh yes I do!
De extra’s:
- Behind the scenes
- Interviews met cast & crew (24, 24 min.)
- Film clips
- Liner notes
- Photo gallery