Je bent van weinig of niemand afhankelijk en je kan lekker je zin doen. Toch is het oppassen geblazen. Je moet immers zorgen dat jouw territorium niet wordt ingepalmd door mensen die het goed menen of denken dat ze het beter kunnen.
De theorie van Will Freeman (Hugh Grant) is dat het leven opgedeeld kan worden in tijdseenheden van 30 minuten. Zo besteedt hij 2 eenheden aan televisiekijken en 4 aan een afspraakje. Langdurige relaties zijn voor hem uit den boze. En als de dame in kwestie geen DVD-speler, kabel- of satellietaansluiting heeft, dan mag ze het al helemaal vergeten.
Controle over zijn leven, dat is wat Will nastreeft. Alle mannen zijn eilanden. Will is Ibiza! Mannen zorgen voor hun eigen voorraad en hun levenswijze. Will is ook de ster van de ‘Will Show’, waarin mensen komen en gaan naargelang de kijkcijfers. Wat hij echter niet wil toegeven is dat hij zich behoorlijk miserabel voelt op zijn kleine eiland. De eeuwige vrijgezel leeft van royalties, want zijn vader componeerde ooit een populair kerstlied. Heel af en toe zet Will voet op het vaste land. Via een zelfhulpgroep voor alleenstaande moeders, jawel, ontmoet hij de 12-jarige Marcus. Beetje bij beetje kruipen Will en Marcus uit hun ivoren toren en tonen ze de buitenwereld dat stille wateren diepere gronden hebben. Het vertaalt zich in een oprechte en grappig vriendschapsrelatie waarbij de twee elkaar leren hoe ze moeten omgaan met volwassen zijn.
Het is tegelijk een schok als een verademing dat deze film werd ingeblikt door Paul en Chris Weitz. Deze heren waren immers verantwoordelijk voor “American Pie” en “Down To Earth”. Vergeet die films (en liefst voorgoed), want “About A Boy” is slim gemaakt. Scenarist Peter Gedges en de broers Weitz hebben met bravoure het boek van Nick Hornby verfilmd. Je voelt het misschien van ver aankomen dat Will en Marcus het met elkaar zullen vinden, maar het scenario vermijdt alle clichés. De klemtoon ligt niet zozeer op wat we zien, maar eerder op wat er wordt verteld én wat niet.
De jonge Nicholas Hoult staat nog wat onwennig voor de camera. Maar dat wordt gecompenseerd door Toni Collette (“The Sixth Sense”) als zijn geflipte, snotterende en emotionele moeder. Hun versie van “Killing Me Softly” is inderdaad een kwelling en staat garant voor een lange onaangename marteling. Het is ook weer leuk om de stralende Rachel Weisz (“The Mummy”) aan het werk te zien, ook al is haar rol schandalig klein. Hugh Grant is na "Bridget Jones’ Diary" opnieuw in goede doen. Meer zelfs, dit is zowat de beste vertolking die we van de man hebben gezien. Je mag hem de mannelijke versie noemen van Ally McBeal. Hij spuwt zonder schroom zijn gal, en denkt heel zelden na over wat hij heeft gezegd. Het is tegelijk grappig en zielig dat hij groepssamenkomsten afschuimt om in contact te komen met alleenstaande moeders, enkel omdat die al meer hebben meegemaakt en hem minder de schuld zouden geven als het niet klikt.
Let ook even op de soundtrack, want die werd speciaal gecomponeerd door Badly Drawn Boy. Voor elke scène maakte hij een passend nummer zoals het leuke “Something To Talk About”. Het kan dus een troost zijn dat de meerderheid van de nieuwe filmmakers eerst een stel idiote prenten moeten maken om daarna verrassend uit te pakken met iets subliem als deze “About A Boy”. De DVD bevat zoals vaak audio commentaar, de ‘making of’ (10 min.) en negen weggelaten scènes. Zeker de moeite waard is het interview (20 min.) met Badley Drawn Boy over zijn werk. Je krijgt er ook nog eens de videoclips bovenop. Een dikke aanrader.