Met Akira Kurosawa zijn we ondertussen gekomen aan dvd-box volume nummer drie. Dit deel bevat opnieuw vier klassiekers van formaat. Acteur Toshirô Mifune eist in drie van de vier films alle aandacht op. Je kan hem geen ongelijk geven en de man verdient ook gewoon die aandacht. Aan je dvd-collectie mag je dus de volgende vier films toevoegen: “Stray Dog” (1949), “Throne Of Blood” (1957), “The Bad Sleep Well” (1960) en “Dodes’ka-den” (1970).
“Stray Dog” markeert de derde samenwerking tussen Toshirô Mifune en Kurosawa. Voor de gelegenheid belichten ze de leerling-meester relatie onder politieagenten. Een van de nachtmerries die politieagenten kunnen hebben is het kwijtspelen van hun dienstpistool. Die nachtmerrie wordt bittere realiteit voor Murakami (Toshirô Mifune). Op een overbezette bus verliest hij zijn pistool. Als politieagent kan je dat niet maken, zeker niet als wapens in het Tokyo van de jaren 1940 schaars goed zijn. De jongeman gaat dan maar opzoek naar zijn wapen. Hij krijgt daarbij de hulp van Sato (Takashi Shimura). Zijn zoektocht leidt hen naar de donkere hoeken van de criminele wereld. Het wapen zou gebruikt zijn in een aantal misdadige feiten.
Wie wil weten hoe je Shakespeare in een Japans kleedje kunt stoppen dan moet je beslist eens kijken naar “Throne Of Blood”. Washizu (Toshirô Mifune) en Miki (Minoru Chiaki) bevinden zich midden in een donker bos tijdens een groot onweer. Ze ontmoeten een oude vrouw die Washizu een veelbelovende toekomst voorspelt. Washizu en zijn vrouw helpen het lot een beetje en de voorspelling komt uit. Alleen is Washizu niet gezegend met blijvende macht en rijkdom. Iedereen wil wel een deel van zijn triomfantelijk leven opeisen. Het klinkt allemaal bekend in de oren en dat is het ook. Het verhaal is immers gebaseerd op “Macbeth”.
Het drama “The Bad Sleep Well” is dan weer lichtjes gebaseerd op een ander klassiek werk van Shakespeare namelijk “Hamlet”. Voor de gelegenheid dompelt Kurosawa het verhaal onder in een film noir atmosfeer. Wie anders dan Toshirô Mifune speelt hierin de hoofdrol. Deze keer is Nishi een man belust op wraak voor de dood van diens vader. Hij werkt in een welvarend bouwbedrijf en trouwt met de dochter van zijn baas. Het huwelijk kenmerkt zich door heel wat donkere tijden. Nishi wil namelijk wraak nemen op zijn baas en daarvoor zijn alle middelen goed. Met deze film biedt Kurosawa weerstand en kritiek op de zakenwereld in Japan.
In “Dodes’ka-den” staat leven en overleven centraal. Voor het eerst maakt Kurosawa gebruikt van kleur. En hij doet dat voortreffelijk. Het geheel heeft veel weg van een schilderij waarbij zorgvuldig is nagedacht over elke kleur en elke lichtinval. Hij toont ons het leven van een aantal straatlopers. Ze vullen hun dagen door het rijden in denkbeeldige trams en ander onschuldig en minder onschuldig kattenkwaad. De titel verwijst naar het geluid dat de tram maakt. “Dodes’ka-den” was de eerste film afgeleverd door de groep Four Knights bestaande uit vier gerenommeerde regisseurs: Akira Kurosawa, Keisuke Kinoshita, Masaki Kobayashi en Kon Ichikawa. De kleuren moesten de sobere toon van het verhaal en de personages afzwakken. Maar de vrij depressieve ondertoon van deze film kon echter geen publiek aantrekken waardoor de film ook flopte aan de kassa. Het betekende meteen ook het einde van de samenwerking tussen de vier meesters. Niet lang daarna ondernam Kurosawa ook een zelfmoordpoging. Gelukkig bleef het toen nog bij een poging.