In het Japan van de toekomst is de jeugd niet meer vergelijkbaar met die van vroeger. De tieners bevinden zich op een pad vol geweldplegingen en vernielingen. De overheid kiest meteen voor een drastische aanpak. 42 delinquenten worden op een afgelegen eiland gedropt. Het ‘spel’ is heel eenvoudig. Elke leerling krijgt een wapen en na drie dagen mag er slechts één leerling het eiland levend verlaten. Met deze royale battle zullen ze te weten komen of ze het leven waardig zijn.
Regisseur Fukasaku Kinji focust in het verhaal op een aantal leerlingen. Hoe spelen zij dit spel en trachten ze te overleven? De ene gaat de psychosomatische toer op, de andere geeft vrijheid aan zijn fantasieën, terwijl nog anderen het liefst met elkaar en zonder geweld het eiland willen verlaten. Wat is de waarde van vriendschap als je eigen leven op het spel staat, terwijl jouw vriend(in) jouw potentiële moordenaar is? Niets is wat het lijkt en dat maakt deze film en zijn personages zo onvoorspelbaar.
Als je kijkt naar deze film, kan je alleen maar vaststellen dat Expeditie Robinson voor mietjes is. Deelnemers klagen en zagen over hun tekort aan voedsel en de enerverende kantjes van de anderen. Elkaar uitmoorden doen ze gelukkig niet want het is tenslotte televisie. Battle Royale is louter film, maar heeft een hoog realiteitsgevoel. Dat gevoel maakt de dualiteit bij jou als kijker nog groter. Is de afkeer die je hierbij voelt terecht? Moet je jezelf in vraag stellen als je bewondering hebt voor datgene wat er zich op het scherm afspeelt? Als je na het bekijken van de film daarover nog geen uitsluitsel hebt, is de sequel een aanrader.
De extra’s:
- Trailer