Het echte leven verschilt van wat je ziet in films. Zeker wat betreft ontmoetingen zoals in de romantische komedies die we allemaal kennen. Het lijkt toch zo eenvoudig: je ziet iemand, raakt aan de praat, het klikt en ze leven nog lang en gelukkig. Realistisch is het niet, en toch houden we van zo een sprookjeswereld. En houden van, dat doen we ook van Ethan Hawke en Julie Delpy na het bekijken van de romantische praatfilm “Before Sunrise” (1995).
Tijdens een rondreis doorheen Europa botsen Jesse (Ethan Hawke) en Celine (Julie Delpy) op elkaar in de trein. Hij is de Amerikaanse boy next door, zij een Franse studente. Ze raken aan de praat en blijven praten. In een moment van spontaniteit, van gewoon doen, trekken de twee er samen op uit. Wenen wordt het tafereel van gesprekken over het leven, gevoelens, romantiek, vrienden, vriendinnen, dromen, verlangens en over henzelf. Het enige wat een einde maakt aan deze droom is de zonsopkomst de dag erna. Maar is dat noodzakelijk het einde? Of is het net het begin?
Als er iets is naar waar ik uren kan naar luisteren dan zijn het wel verhalen over hoe mensen elkaar hebben leren kennen. De ene heeft bergen moeten verzetten, bij de andere ging het vanzelf. Ons leven bestaat uit ontmoetingen en afscheid nemen. Wie we al dan niet tegenkomen wordt bepaald door tijd, plaats, ruimte wat dan ook. Die zeldzame keren passeert er ook iemand die een veel diepere indruk nalaat. Die ene persoon die iets in je los maakt, die je doet genieten, je laat leven. Die persoon wil je vasthouden, maar soms moet je loslaten. Vaak stellen we ook de vraag what if? Wat als we een andere beslissing hadden genomen. Net die vraag maakt “Before Sunrise” zo interessant.
Negen jaar na datum brengt regisseur Richard Linklater zijn hoofdpersonages terug samen in “Before Sunset” (vanaf 16 maart in de bioscoop). Voor het antwoord op die what if? vraag moet je zeker kijken naar “Before Sunset”, maar niet voordat je verliefd bent geworden op “Before Sunrise”. De sterkte ligt in de echtheid die de film uitstraalt. Als het klikt dan klikt het. Klikken dat doet het zeker tussen Ethan Hawke (“Training Day”) en Julie Delpy (“Villa Des Roses”). De acteurs stralen een en al spontaniteit uit. Je wilt meer weten over deze personages. Je wilt horen wat ze vertellen.
Richard Linklater gebruikt dezelfde subtiliteit om de seksuele spanning tussen zijn hoofdpersonages te tonen zoals Alfonso Cuarón doet in “Great Expectations” (1998). Hier is dat bijvoorbeeld tijdens het luisteren naar muziek, de ogen zoeken elkaar en de blik gaat snel de andere kant op uit vrees om betrapt te worden. “Before Sunrise” is de ideale film als aanzet naar de zonnige, hartverwarmende en liefdevolle lentedagen die in het verschiet liggen.