De bossen van “The Blair Witch Project”, een bloedspatje “Night Of The Living Dead”, een gil uit “The Texas Chainsaw Massacre” en nog tal van andere lijkenpikkerij uit bekende horrorprenten: zo kan je “Cabin Fever” het best samenvatten. Wat een feestmaaltijd is voor de fans van het horrorgenre, is allesbehalve een hapklare brok voor een (te)veeleisende recensent die er iets over moet schrijven. Op de dvd-hoes prijst Peter Jackson, de regisseur van de Lord Of The Rings-trilogie, de prent als “Briljant! Fantastisch! Fans van horrorfilms wachten al jaren op een film als “Cabin Fever”. Ik vond ‘m geweldig!” Jackson heeft een andere visie dan de onze, dat is duidelijk. Zelf hadden we liever onze tijd anders besteed.
Het is het einde van het schooljaar. 5 marginale vrienden (en dan bedoelen we echt marginaal) willen een weekje van hun vrijheid genieten in een klein optrekje midden in de gezonde natuur. Hun diepzinnige gesprekken gaan over seks, drugs, griezelverhalen rond het kampvuur en het neerschieten van eekhoorns omdat die gay zijn, en als dat niet zo is dan schieten ze de diertjes toch dood voor de fun. Veel plezier beleven de jongeren niet meer als er een zieke man aan de deur klopt. Wat hem zo ziek maakt is onduidelijk, alleen hebben ze geen zin om op het antwoord te wachten. Krampachtig zoeken ze naar hulp. Op de medewerking van een al even achterlijke hulpsheriff moeten ze niet rekenen. Maar misschien is het voor de jongeren reeds te laat.
Je hebt zo van die films die slecht zijn en je hebt er die echt slecht zijn. Sommige films kunnen de twee dan nog eens combineren. Een voorbeeld daarvan hebben we met eigen ogen gezien. Het onding heet “Cabin Fever”. Met alle moeite van de wereld hebben we op onze tanden moeten bijten om te blijven kijken. Eli Roth schreef het verhaal en nam de taak van regisseur op zich. Met “Cabin Fever” brengt hij hommage aan het genre en zijn voornaamste grootmeesters. Daar hebben we niets op tegen, maar daardoor spendeert Roth weinig tijd aan de samenhang, nieuwe elementen, de personages en alles wat een goeie horrorfilm nodig heeft. We hebben medelijden met Roth als we de cast aan het werk zien. Kon hij echt niets beter vinden?? Het bekendste gezicht is dat van Rider Strong. Wie eens naar VT4 durft zappen die kent hem uit de televisieserie “Boy Meets World” waarin hij de rol speelt van Shawn.
Fans van het genre zullen meer van deze “Cabin Fever” kunnen genieten, en vooral dan van de kleine verwijzingen naar het oude werk van Sam Raimi, Wes Craven, Tobe Hooper en John Carpenter. Maar feit is en blijft dat “Cabin Fever” ondermaats is. De vrienden zijn te dom en hebben niets interessant om het lijf. De schrikmomenten en verrassingen zijn compleet afwezig. Het enige schrikwekkende is uiteindelijk de muziek. De resultaten van wat het vleesetend virus aanricht zijn niet smakelijk, alleen hoop je gewoon dat iedereen zo snel mogelijk doodgaat en dat er een einde komt aan de horror die ons wordt aangedaan doordat we naar deze film kijken.