picture of Carnivàle


Het verhaal van “Carnivàle” moet je situeren in het Amerika van 1934. Het land en zijn inwoners likken nog steeds hun wonden na de grote crash van Wall Street. Iedereen behelpt zichzelf zoals ze willen en kunnen. Sommigen vinden soelaas in het entertainment dat een rondtrekkend circus aanbiedt. Anderen richten zich naar de hemel en bidden dat God hen uit hun ellendige situatie verlost. Midden in dat alles staat een jongeman centraal genaamd Ben.

Ben Hawkins (Nick Stahl) verliest zijn moeder. Hij belandt bij die bewuste “Carnivàle”-groep. De artiesten zijn het levende bewijs van de verhalen die je kent. De verhalen over mensen met onmenselijke kenmerken. Zo bestaat de groep uit een waarzegster (Clea Duvall “21 Grams”) haar telekinetische moeder die aan het bed ligt gekluisterd. Je hebt de Siamese tweeling, de vrouw met de baard, de reus enz. Ben heeft ook een gave, een die alles kan veranderen. Hij kan namelijk de lamme terug laten lopen en geeft leven aan de dode. Ben heeft ook dromen. Hij droomt over een verleden, over een man, over oorlog en ellende. Die dromen verbinden hem met priester Justin Crowe (Clancy Brown). Die heeft ook een gave en gebruikt die gave in naam van God. Alleen is niet duidelijk aan welke kant de twee staan. Is dat de kant van het goede of van het kwade.

“Carnivàle” is een reeks die qua sfeer sterk doet denken aan “Twin Peaks”. Het kan natuurlijk liggen aan de aanwezigheid van Michael J. Anderson, de dwerg uit die reeks en “Mulholland Drive”. Maar toch. De reeks bevat alle nodige elementen van een cultreeks in wording zoals “The Standing”. Je krijgt immers een clash van het supernatuurlijke en het geloof. In tijden van miserie zoals de grote depressie zie je dat beiden een opmars maken. Mensen worden beïnvloed door bizarre personages en situaties, het supernatuurlijke. Het dient als tijdelijke afleiding voor hun eigen miserabele toestand. Een afleiding die veelal misbruikt maakt van hun goedgelovigheid. Zo wordt Ben opgetrommeld als een genezer eens ze zijn gave ontdekken.

Anderzijds heb je een hernieuwde aantrekkingskracht van de kerk. Alleen wordt het geloof eerder door de figuur van priester Crowe afgebeeld als een onderdrukking dan een redding. De eigenaar van een bordeel wordt afgeperst en gedwongen om zijn establishment af te staan voor het werk van God. Kort daarna pleegt de man zelfmoord. Net die dubieuze rol van priester Crowe en zijn handelingen doen vragen rijzen wie zijn volgelingen naar het licht brengt en wie de brede weg volgt naar het vagevuur. Vragen bestaan er ook over het voortbestaan van de reeks zelf. Het tweede seizoen eindigde met een cliffhanger van jewelste. Alleen wordt pas in juni beslist of er een derde seizoen komt. Afwachten dus.

De extra’s:

- Audiocommentaar aflevering 1, 2 en 10
- Making Of Carnivale