“Casino Royale” is het eerste James Bondverhaal dat auteur Ian Fleming heeft geschreven. Het werd dan ook de hoogste tijd dat het werd verfilmd. Toch bestaan er al filmversies van dit verhaal. Zo is er een tv-film uit de jaren 1950 met Barry Nelson als de Amerikaanse Jimmy Bond en een gelijknamige parodie uit 1967 met Woody Allen. Maar een officiële filmversie door EON productions, de grote maatschappij achter de James Bondfilms, was er nog niet. Quentin Tarantino en Pierce Brosnan claimen dat zij de inspiratiebron zijn geweest achter de verfilming van dit verhaal. De officiële versie luidt dat na een lange procedureslag producenten Michael G. Wilson en Barbara Broccoli eindelijk de rechten in handen kregen. Het resultaat kan je nu ook zien op dvd.
Nadat James Bond zijn 007-status heeft verdiend, zit hij in Madagascar een bommenlegger op het spoor. Na een explosieve afloop wordt hij door zijn baas M op vakantie gestuurd. Dat brengt hem naar zonnigere oorden waar hij zijn befaamde Aston Martin DB5 aan de haak slaat. De trein is altijd een beetje reizen en dat brengt hem naar Montenegro waar hij een zeker Le Chiffre een aantal miljoen dollar armer wil maken. Die Le Chiffre is een bankier die als tussenpersoon dient voor onder andere witwaspraktijken en het financieren van terrorisme. James Bond daagt hem uit in een kaartspel. Vesper, een medewerkster van de overheid, die zichzelf omschrijft als “the money”, moet toezien dat hij niet al zijn geld kwijtspeelt, en toch min of meer op het rechte pad blijft. Voor blufpoker is er weinig tijd, want hun leven en zijn edele delen zijn het doelwit van enig sadistisch vermaak.
Zowel publiek als de pers zijn lovend over het eindresultaat. De film brengt de vervlogen tijden uit de beginperiode van de reeks weer tot leven. Alles is minder groot, minder bombastistisch en over the top, en net dat maakt de sterkte van deze film. Voor het leiderschap werd opnieuw aangeklopt bij de expertise van Martin Campell (“The Mask Of Zorro”). Hij blies de reeks nieuw leven in met “GoldenEye” (1995). Zijn energieke “go, go, go” nadat hij “action” schreeuwt duwt zijn acteurs, op de opzwepende score van David Arnold, tot het uiterste tijdens een hoogstaande footchase meters boven de grond. Na deze openingsscène blijft alles redelijk low profile zodat we ons volledig kunnen concentreren op de acteur die maandenlang onder vuur heeft gelegen nadat hij in de voetsporten trad van Pierce Brosnan.
Zijn naam is Daniel Craig. Je kent hem van zijn wannabe-007-vertolking in “Layer Cake” en zijn karakterrollen in “Road To Perdition” en “Munich”. Ja, hij is blond. Ja, hij heeft heel blauwe ogen. Ja, hij is levensgevaarlijk. En ja, hij heeft zelfs een gevoelige kant. Wie houdt van Sean Connery als James Bond, die houdt ook van Daniel Craig. Hij bezit dezelfde nonchalance, ruwheid, kracht, doordringende blik en humor als de volgens velen enige echte James Bond. Critici geeft Craig lik op stuk. Hij charmeert met gevatte oneliners en toont zijn breekbare kant met enkele gevoelige momenten zoals tijdens zijn tête-a-tête met Vesper “I have no armour left. You've stripped it from me. Whatever is left of me. Whatever is left of me. Whatever I am. I'm yours.”. Die Vesper is de vrouw die hem transformeert in de koele geheimagent die wij allemaal kennen. De rol wordt vertolkt door Eva Green (“Kingdom of Heaven”). Een dame die haar ware en natuurlijke schoonheid toont wanneer ze voor de spiegel staat.
Over deze “Casino Royale” kan ik schrijven en blijven schrijven, maar het beste lijkt me dat je gewoon zelf die dvd in huis haalt. De extra’s zijn aardig meegenomen, maar missen voor de echte fans net datgene wat Daniel Craig wel in zijn vertolking legt.
De extra’s:
- Becoming Bond
- James Bond: For Real
- Bond Girls Are Forever
- Music Video Clip Chris Cornell - "You Know My Name"