Na hun succesverhaal “A Beautiful Mind” vinden Ron Howard en Russell Crowe elkaar terug. Never change a winning team moeten ze gedacht hebben. De vraag is alleen of ze ook deze keer euforie mogen kraaien. “I”m the greatest” zei de legendarische bokser Mohammed Ali. Al wat Rocky wilde doen is “go the distance”. Voor Jim Braddock staat het welzijn van zijn gezin centraal. Deze bokser houdt het in “Cinderella Man” bij de woorden: “My heart is for my family. My brains and my balls are for business." Wat dat allemaal inhoudt kan je tegenwoordig ontdekken op dvd.
Bokslegende Jim Braddock (Russell Crowe) triomfeert in 1928. Hij is de Ierse hoop op de titel van wereldkampioen. Niet voor niets wordt hij de Bulldog van Bergen genoemd. Maar enkele jaren later zit hij aan de grond. Ten tijde van De Grote Depressie in de jaren 1930 lijkt hij fin de carrière. Hij kan zijn rekeningen niet meer betalen en zijn familie moet letterlijk overleven met de kruimels die ze krijgen van anderen. Maar Braddock laat zich leiden door liefde, eer en een grote dosis doorzettingsvermogen. Hij keert terug naar de ring die hem groot en kapot heeft gemaakt.
De film werd tijdens de bioscooprelease geprezen als een van de betere films van het jaar. Maar al die goede reacties veranderde niets aan de magere opkomst van het publiek. Het komt waarschijnlijk doordat Ron Howard zich in zijn films nogal bezondigt aan overdreven sentiment en het bespelen van de gevoelige snaar. Hij doet dat bovendien zo frappant dat het niet meer mooi is. In “Cinderella Man” zondigt hij met mate. Meermaals weerklinkt de gedachte van de Amerikaanse droom en dat iedereen zijn doel kan bereiken als hij er hard genoeg voor werkt. Zo wil Braddock in eerste instantie geen hulp van anderen. Later moet hij op die beslissing terugkomen, want een echte vader laat zijn kroost geen honger lijden.
Een schouder uit de kom, een aantal hersenschuddingen en enkele toegetakelde tanden. Dat alles en meer had Russell Crowe over voor deze rol. “Cinderella Man” is hem op het lijf geschreven, zoveel is duidelijk. Je weet ook dat deze acteur graag zijn vuisten toont. Een hotelbediende kan ervan meespreken toen Crowe een telefoon naar zijn hoofd slingerde. Russell debiteert zonder veel moeite de vaak makke dialogen zoals “I have to believe that when things are bad I can change them.” Hij zegt het op zo een manier dat je het allemaal slikt. Vrouwen vallen ook voor deze bad boy. Daar kunnen meerdere actrices over meepraten. In deze film is die rol weggelegd voor Renée Zellweger. Haar bijdrage is beschamend inhoudsloos. Al kan je argumenteren dat ze haar rol perfect invult, want vrouwen in die tijd waren stukken minder geëmancipeerd dan nu. Zo moet ze ons overtuigen dat telkens wanneer hij een vuistslag incasseert zij die nog sterker voelt, want zij heeft minder weerstand dan hem. Inhoudsloos zijn ook wel de extra’s die je op deze dvd vindt. De deleted scenes bevatten een aantal sentimentele momenten die wijselijk uit de afgewerkte versie werden gelaten. Hopelijk houdt Howard dat soort van sentiment ook op een laag pitje met de verfilming van “The Da Vinci code”.
De extra’s:
- 10 deleted scenes with commentary Ron Howard
- Ringside seats (9, 10 min.)