Misschien heb je het ook al meegemaakt dat je onderweg plots iemand ziet die iets in je wakker schudt. Het is als het ware een engel die jou het licht laat zien. Voor Dan (Jude Law) heet die engel Alice (Natalie Portman). De start van hun relatie kent een wat ongelukkig begin, maar het blijft allemaal bij wat schrammen en blauwe plekken. Dat kan je niet zeggen over de verdere evolutie van hun relatie. De twee zien elkaar doodgraag maar de ontmoeting met twee andere mensen gooit alles overhoop. Die ene persoon is fotografe Anna (Julia Roberts) waar Dan zijn hart aan verliest, de andere heet dokter Larry (Clive Owen) die zich eveneens aangetrokken voelt tot Anna. De liefdevolle relatie tussen onze eerste twee personen evolueert naar een kwartet waarbij iedereen de controle kwijtraakt over de anderen en zichzelf.
Ik moet heel hard nadenken of ik ooit al een mooiere opening van een film heb gezien dan die van “Closer”. Op de tonen van “The Blower’s Daughter” gezongen door Damien Rice wisselen Law and Portman blikken uit en spreekt ze de magische woorden: “Hello stranger”. Een mooi begin, maar daar blijft bitter weinig van over. Niet dat de film slecht is, integendeel. De film toont op vrij direct manier dat liefde en relaties niet altijd even gelukkig verlopen zoals je zou denken. Het gebeurt zelden of nooit dat iemand Julia Roberts de huid mag vol schelden, en dat het bovendien terecht is. Die betwijfelende eer gaat naar Clive Owen. Maar ook Julia zelf is rechtuit in haar taalgebruik als ze openkaart speelt met haar echtgenoot.
Als je gelooft in liefde op het eerste zicht, houdt die zoektocht dan op als je het een eerste keer hebt meegemaakt? Duidelijk niet. Als de mannen bij de ene vrouw zijn dan verlangen ze naar de andere. Ze zijn steeds op jacht. Maar ook de vrouwen zijn allesbehalve een onschuldig slachtoffer. Vooral Alice speelt als stripster het spelletje mee. Zij vindt dat het leven een grote leugen is en verwijst daarvoor naar Anna’s foto’s. Je kijkt naar droeve mensen maar zogenaamde kenners vinden de foto’s mooi omdat ze het mooi willen vinden. Dat stelt ons gerust zodat we de leugen gaan geloven. En iedereen houdt uiteindelijk van de leugen. Soms bespaar je jezelf en anderen met een beetje liegen heel wat problemen dan wanneer je de waarheid vertelt.
Alice vraagt zich terecht af waar en wat de liefde is. Ze ziet het niet. Ze voelt het niet. Ze hoort het alleen maar. Ze hoort woorden, maar ze is niets met enkel en alleen woorden. Een film met heel veel inhoud en waar je achteraf nog over blijft nadenken.
De extra’s:
- Video Damien Rice The Blower’s Daughter
- Trailers