picture of Crash


Crash loopt al een tijdje in de zalen, maar ik kreeg hem pas vorige week voorgeschoteld.

Paul Haggis, de regisseur, schreef bovendien ook het script van ‘Million Dollar Baby’, een film die ik wel kon smaken.
Ook de veelbelovende cast, Matt Dillon nu eens in een serieuze film (na o.a. Something about Mary en Herbie), Ryan Philippe (die we liever door het scherm trokken in Gosford Park) en Don Cheadle (Oceans 11 en 12, Rwanda, Traffic) trok me naar zaaltje 2 in de Studio Skoop.

Crash is een “kruispuntverhaal” zoals we die de laatste tijd nogal vaak krijgen voorgeschoteld, bijvoorbeeld in ‘Amores Perros’ en ‘21 grams’ van Innaritu. Verschillende personages worden geschetst in hun eigen leefomgeving om dan naar het einde van de film elkaars pad te kruisen en eens goed te botsen.
Het verhaal speelt in Los Angeles dat wordt geschetst als een broeihaard van racistische conflicten, waar blanken en zwarten elkaar ontwijken of afschieten. Je krijgt racistische politieagent Matt Dillon die nodeloos een zwarte dame fouilleert om eens goed tussen haar benen te zitten, vooroordelen, politiek gefoefel, carjackings door zwarten… Kortom, een stad waar je geen twee minuten kan wonen. Prachtig gefilmd, door de meesten voortreffelijk geacteerd en een zeer goed scenario. (Matt Dillon heeft soms toch echt weg van Jim Carry…)

Maar naar het einde toe voelde ik een soort breekpunt. Je begint mee te voelen met alle personages, ook met de racisten want die wordt geschetst met de zieke vader. De racistische, snobistische vrouw van een hoge politieke pief beseft dat haar Spaanse huishoudster haar enige vriendin is. De handtastelijke agent redt dezelfde zwarte vrouw uit een brandende auto, de carjacker komt tot inzicht. Veel te moralistisch. De stad is tot inzicht gekomen!!

Maar:

Redenen te over om wel te gaan kijken:
Don Cheadle acteert zeer goed, de minder bekende acteurs soms nog beter. Matt Dillon krijgt een rol om zich te bewijzen en doet dit ook relatief goed. Al raakt het stigma van de komediespeler moeilijk van zijn gezicht gewist.
Sandra Bullock staat op de affiche in grote letters, in de film speelt ze de zeurende echtgenote, een kleine rol die ze nogal ongeloofwaardig neerzet.

Nog steeds te bekijken in Studio Skoop

Redactie Antenne