De man van je leven - Jack - ontmoeten is één. Ontdekken dat hij getrouwd is, is twee. Gelukkig ben je voor hem de vrouw van zijn leven. En dan krijg je verrassing nummer drie: William, een vroegwijze kleuter als stiefzoon. Emilia probeert zo goed en zo kwaad mogelijk aanknopingspunten te vinden met William. Maar zijn ingebeelde lactoseallergie en zijn gigantische autostoeltje dat elke taxichauffeur afschrikt, maken het haar niet gemakkelijk. De komst van een baby moet voor een nieuwe start zorgen. Maar dan sterft haar dochtertje. Wanneer William vragen blijft stellen over haar dode baby, stort Emilia in.
‘De weg door het park’ van Ayelet Waldman komt wat traag op gang om je dan bij de keel te grijpen en mee te sleuren. Je krijgt het beeld van een door verdriet overmande vrouw, soms aardig, soms gemeen. Maar je begrijpt haar reacties zo goed. Stiefmoeder zijn, het is geen pretje. Bij het lezen van zoveel schuldgevoelens bloedt je hart. ‘De weg door het park’ is een zeer mooi geschreven boek over de tragische dingen des levens.