Wij vonden hem meteen sympathiek.
Hij droeg een rafelig bluejeans-jasje met kort afgesneden mouwen, een
kaki armysurplusbroek en had een lange baard en haren die achteraan met
een rekkertje vastgehouden werden. Hij was, uiteraard, van het
kaukasische menstype, was redelijk obees te noemen en droeg met enige
trots de emblemata van een of andere motorclub. De 'jaguars from the
westbank of hell' of zoiets. Tijdens het plassen vergenoegde hij ons
met een keur aan racistische en seksistische opmerkingen, onderwijl
zijn plasser scherp in de gaten houdend en ervoor zorgend dat, zoals
het in de lingua franca van de marginaal luidde, 'zijne loeter' niet in
de pissines terecht kwam. Wat, al zijn grandeur ten spijt, toch
verschillende keren gebeurde.
"As'k nie voorzichtig ben geraak
niemeer binnen as gij der licht te vogelen met Chantal. Kza vnouvend
lost vnachter binnenkommen. Ge snapt mij wel hé, moatzen?"
Gebulder. Chantal is een erg gelukkige dame. Enticing conversation
zette aan tussen de vriend van onze vriend en onze vriend en er werden
vast nog wel enkele heikele levenskwesties aangesneden. Aangezien wij
geen zin hadden in enkele serieuze peren op onze gezichten lieten we
die conversatie maar buiten ons gehoorveld doorgaan zeker aangezien
biker 2 onze meer dan normale interesse al enigzins in het snotje
begon te krijgen.
Waarom vertellen wij u dit? Willen wij gewoon
op uw zenuwen werken? Bewijs leveren van onze absolute smakeloosheid
wanneer het op menstypes aankomt? Ja, want wij plagen onze lieve
lezertjes maar wat graag. Dat houdt hen scherp. Maar er is
meer. Gisteren ging het in de fantastische megafabuleuze formidabele
camping flashmarkt extravaganza zeer kort over diversiteit. Wij willen
hier graag een lans breken voor meer diversiteit voor die zeer
onderschatte doch erg talrijke sociale bevolkingsgroep: de marginaal,
met als subcategorie van de dag en voor de gelegenheid; de vuilbekkende
vieslap.
Nu het nature/nurture debat afgelopen is en de leuke
luiden van de nature-pool min of meer overweldigend gewonnen hebben is
er maar één conclusie voor beleids- en sponsoringskwesties ten opzichte
van marginalen. Aangezien marginaliteit, evengoed als ras, sekse
en seksuele voorkeur, geheel buiten ons beïnvloedingsbereik is moet de
subgroepering van de marginalen de ruimte, de tijd en het geld krijgen
om binnen onze culturele smelpot haar zegje te hebben, om haar ding te
doen en om haar wrede visies op het leven uit te werken. Wij leggen
daarom volgend voorstel op tafel.
Vanaf volgend jaar krijgen de
Gentse marginalen op de Gentse Feesten een eigen plein met podium ter
beschikking waarop ze zich volop kunnen uitleven. Ergens in de buurt
van het Rabot of van de Sleepstraat bijvoorbeeld.
Geïnteresseerden kunnen in de organisatie van de pleinfeesten stappen
als zij kunnen bewijzen dat ze 1) van Gent zijn en 2) marginaal
zijn. Hoe stellen we punt 2 vast? Simpel: door middel van een
gestandaardiseerde vragenlijst.
Enkele voorbeeldsvragen;
1) Als u kon kiezen tussen de voetbal en uw vrouw, hoe vlug stond uw vrouw dan aan de deur?
2) Wat wil het woord Cara volgens u zeggen? En Felsquells?
3) Wat zijn uw politieke visies op de communautaire( dat is: met de Walen en alles) problemen in België?
4) Welke term voor de achterkant van een mens van het vrouwelijke geslacht (dat is: een wijf) gebruikt u het meeste?
Talloze
voordelen zijn verbonden aan het marginalensegregatieplan. Ten eerste
vermijdt men door de implementatie van dit plan pijnlijke
identiteitscrisissen waarin marginalen plots boeken gaan lezen en
marcellekes gaan dragen en op een zeer laat tijdstip op de vlasmarkt
minglen met de intelligentia van de Gentse under- en upperground. Deze
door foute beleidssignalen ingegeven levensfase is een periode waarvan
ze het euvel meestal wel inzien eens ze de dertig gepasseerd zijn. Maar
veel leed kan hen, en ons, op die manier bespaard worden. Ten tweede is
het een goede zaak wanneer deze onderschatte subgroep zich eens goed
kan uitleven op culturele zaken zodat haar leden hopelijk minder
geneigd zullen zijn om mensen van buiten de subcultuur met gebroken
biljartkeu in het gezicht te porren. Ten derde is een optreden,
georganiseerd door en voor marginalen, een win-win-situatie, zij
tevreden, want ze kregen artistieke vrijheid en,
belangrijker, subsidies om erdoor te jagen aan goedkoop bier, en wij
tevreden, want we hebben weer iets om over te discussiëren in onze
literaire salons met de goegemeente.
U ziet het, de
échte culturele revolutie staat er nog aan te komen. Wij zijn maar wat
blij dat we aan de wieg staan van dit afzichtelijke maar
broodnodige culturele kind! Tot volgend jaar in de 'Marginhall' op de
eerste editie van Marginal Festival! We drinken daar een kroes mijn
vriend, en schertsen over hoe de wereld een betere plaats is om in te
wonen dan 150.000 jaar geleden.
Uw dienaars, op een gekke pinata, in de blogosfeer, Gent.
