picture of De Oscars binnenstebuiten


De doodgewone kijker werd opnieuw door de zenders op de kabel in de kou gezet. Op geeneen van hen was de ceremonie te volgen. Het voorrecht was opnieuw weggelegd aan de betaalzender Canal +. Een mooi aantal cinefielen werden echter getrakteerd. Plaats van afspraak voor hen was afgelopen zondagnacht het bioscoopcomplex Decascoop te Gent. Canal + en De Standaard organiseerden een live screening van de Oscaruitreiking. De commentaar werd verzorgd door Jan Verheyen en Guy Polspoel. Wij behoorden tot de gelukkigen die zelfs achteraf mochten aanschuiven voor het ontbijt.
Billy Crystal bedankte voor de eer om opnieuw als gastheer op te treden. Hij werd opgevolgd door de komiek Steve Martin. We kregen geen spectaculaire montage te zien van de verschillende films in competitie voor de Oscar van beste film, wel een bijzonder grappige Steve Martin. Een aantal van zijn one-liners willen we jullie niet onthouden. Hij wist ons te vertellen dat de FBI een verdachte hebben in de vermeende ontvoeringpoging van acteur Russell Crowe. Martin wees met de vinger naar Tom Hanks wegens zijn onsportief gedrag. Hanks speelde het spelletje mee en richtte zijn blik naar beneden, zoals een kleine jongen die net werd betrapt met zijn hand in de koekentrommel.
De komiek wist ons te vertellen dat een lang huwelijk een zeldzaamheid is in Hollywood, we slapen immers met zoveel mensen, waardoor het moeilijk wordt om alles bij te houden. Een mooie allusie volgde op de kortstondige relatie tussen Russell Crowe en Meg Ryan. De geviseerde man kon er niet echt mee lachen. In navolging van Big Brother beloofde de gastheer dat op het einde van de show één persoon uit de showbizzwereld zou gestemd worden, de moeite dus om te blijven zitten en kijken. Bovendien zou degene die de kortste speech had, bekroond worden met een televisietoestel. Danny DeVito werd door hem getrakteerd op wat dipsaus, die had namelijk zijn assortiment aan wortels en selderie meegebracht, echt waar!
Geloof het of niet maar de ceremonie was na zo'n dikke 3 uur en 30 minuten afgelopen, mooi binnen het voorziene tijdsbestek. Niet verwonderlijk want deze keer waren er geen eindeloze lofbetuigingen aan de mooiste momenten uit de filmgeschiedenis. Zelfs de traditionele dankwoordjes waren kort en bondig (en voornamelijk weinig origineel). Russell Crowe, uitgeroepen tot beste acteur voor ‘Gladiator’, wees er iedereen op dat als je blijft volharden in wat je doet en gelooft, je uiteindelijk wordt beloond. Regisseur Steven Soderbergh (voor ‘Traffic’) was vol lof over iedereen die op de één of andere manier creatief bezig is en ons laat genieten van deze creativiteit via literatuur, film, dans, toneel of muziek. We kunnen niet leven zonder kunst. De dame die we zeker niet mogen vergeten, is de stralende Julia Roberts. De derde keer was voor haar de goede keer. Emotioneel aangedaan en dolgelukkig liet ze weten dat ze reeds een televisietoestel had en dus haar tijd zou nemen, je krijgt immers niet elk jaar de kans op zo’n beeldje. De huiscomponist Bill Conti werd ook vriendelijk gevraagd zijn dirigentstokje stil te houden, zodat ze haar zegje kon doen.
Deze 73ste uitreiking van de Oscars kende alles bij elkaar genomen een redelijk slaapverwekkend verloop. De belangrijkste reden is wellicht te vinden in de weinige verrassingen onder de winnaars. De buit werd mooi verdeeld. 5 beeldjes voor ‘Gladiator’, 4 voor ‘Crouching Tiger Hidden Dragon’ (waaronder die van beste buitenlandse film én dus niet voor ‘Iedereen Beroemd’) en 4 voor ‘Traffic’.
We kijken reeds uit naar volgend jaar. Hopelijk is de ceremonie dan wel weer opnieuw live te bewonderen op de kabel, zoals het hoort. Maar het moet gezegd worden, de stralende glimlach van Julia Roberts op het grote bioscoopscherm kan wonderen verrichten. We voelen ons ondanks het vroege uur nog immer sexy als altijd, kwestie van dat jullie het weten, natuurlijk.