Peter Parker (Toby Maguire) ziet er niet alleen uit als een doodnormale puber, hij is het ook. Dat een genetisch gemanipuleerde spin hem bijt, is zijn schuld niet. In plaats van zich vanaf dan te gedragen als dé nieuwe Sergio (spaar ons daarvan), neemt hij rustig de tijd om alles op een rij te zetten. Wie macht heeft, draagt immers ook een grote verantwoordelijkheid op zijn schouders. Zijn nieuwe identiteit maakt het voor hem nog moeilijker om zijn gevoelens te uiten tegenover zijn buurmeisje Mary Jane (Kirsten Dunst). Niet alleen omdat zijn makker Harry Osbourn (James Franco) ook op haar verliefd is, maar ook omdat een geflipte Green Goblin haar kan gebruiken om zijn slag thuis te slaan.
Sam Raimi (“The Quick And The Dead”) is met “Spider-Man” trouw gebleven aan de creatie van Stan Lee. De eerste film over dit personage mag gerust gezien worden. En dat in de eerste plaats door het menselijke aspect. Maguire en Dunst vormen een mooi en geloofwaardig koppel. Hun kusscène mogen we nu reeds bestempelen als een klassieker. Al zien we nog altijd de parodie door Jack Black en Sarah Michelle Gellar op de MTV Movie Awards van 2002 voor de ogen. De relatieve nieuwkomer James Franco (hij verloor nota bene de rol van Spider-Man aan Maguire) levert prima werk af als de verwaarloosde en zelfingenomen zoon van William Dafoe.
De film heeft echter twee grote zwakheden. Er is de misplaatste casting van Willem Dafoe. Zelfs achter een lelijk groen masker kan Dafoe nog niet eens deftig acteren. Wie “Speed 2” heeft gezien, weet waarover we het hebben. En dan zijn er de erbarmelijke speciale effecten. Met alle technische vooruitgangen zou je verwachten dat deze pico bello in orde zijn, neen dus. Wanneer Spider-Man voor het eerst op een muur klimt en over daken springt, druipt het fake-gehalte er vanaf. De technische ingrepen waren noodzakelijk om de bewegingen van Spider-Man zo getrouw mogelijk te maken. In die opzet zijn ze wel geslaagd, maar in de afwerking hebben ze het laten afweten.
Extra’s zijn er op deze dubbele DVD bij de vleet. Voor het grootste gedeelte vormen ze een mooie aanvulling op de prent, en zullen elke Spider-Man fan of leek bekoren. Je wordt onder meer wegwijs gemaakt in de mythologie rond de superheld. Spider-Mans geestelijke vader Stan Lee en zijn opvolgers, zoals John Romita Jr. vertellen maar al te graag hun visie over de figuur, en welke meerwaarde zij hebben geleverd aan de stripreeks. Spider-Man gaat ook mee met zijn tijd. Zo werd issue 36 gewijd aan de ramp van 11 september 2001, want New York is ook de stad van deze superheld.
In de “Spider-Man archives” kom je alles te weten over de vriendinnen in zijn leven én de slechteriken die zijn pad hebben gekruist. Zo werd in de stripreeks niet Mary Jane van de brug gegooid door de Green Goblin, maar wel Gwen Stacey en dat met een minder happy ending, in vergelijking met de film. Daarnaast krijg je ook nog de “making of” en de special “E! Entertainment Spider Mania”. Dat laatste ruikt alleen teveel naar een reclamecampagne, want alles wat met “Spider-Man” te maken heeft, staat in de statistieken op nummer 1. Andere smaakmakers zijn de tien tv-spots, waarvan de laatste zonder twijfel met de eerste prijs gaat lopen. Hierin wordt immers op typisch Amerikaanse manier verteld hoe goed de critici de film wel vinden. Ook de videoclips van Chad Kroeger en Sum 41 staan op de DVD. Wie een DVD-ROM heeft, krijgt nog een pak andere extra’s zoals het opnemen van je eigen commentaar.
Sommige extra’s gaan echter ook totaal de mist in. Zo vertelt een producent dat ze onder de indruk was van Toby Maguire’s screentest. Nieuwsgierig als we zijn, hebben we die dan ook vlug bekeken. Maar wat daar nu zo bijzonder aan is, blijft een vraagteken. Het heeft meer iets van een scène uit een goedkope B-film, die het label B-film nog niet eens waardig is. Ook de outtakes en de grappen zijn slaapverwekkend. William Dafoe probeert halsstarrig grappig te zijn, maar het werkt averechts.
Wat we vooral op de deze DVD missen is de beruchte teaser waarin Spider-Man een groot web maakt tussen de voormalige Twin Towers. De teaser én een gelijkaardige poster werden uit roulatie gehaald na aanslagen van 11 september 2001, daar hebben we het grootste begrip voor. Alleen vinden we dat zoiets niet mag ontbreken op een DVD van dit kaliber.