Dit bewees hij al begin jaren '90 samen met scenarist Mark Frost met de televisieserie "Twin Peaks". We herinneren ons nog bijzonder levendig de geheimzinnige omstandigheden waarin het hoofdpersonage Laura Palmer om het leven kwam. Liefhebbers van de serie kunnen het allemaal nog eens opnieuw beleven. De pilootaflevering en het eerste seizoen worden in één box op de markt gegooid.
Het enige vertrekpunt dat Lynch en Frost hadden, was de moord op een jonge vrouw en dat het zou afspelen in een sfeer uit de jaren 1950. De studio ABC was verkocht en liet de twee hun ding doen, zonder dat ze invloed uitoefenden op hun creativiteit. Het resulteerde in een duizelingwekkende pilootaflevering die schreeuwde om een vervolg. Ze kregen zeven uur waarin ze de moord op Laura mochten oplossen. Maar dat was buiten scenarist Frost gerekend. Hij slaagde erin om in de laatste aflevering zoveel mogelijk vraagtekens en cliffhangers te stoppen, dat een tweede seizoen de enige oplossing bood. De pen is immers machtiger dan het zwaard.
Als je de afleveringen bekijkt, merk je onmiddellijk dat dit door een talentvolle regisseur is ingeblikt. Lynch maakt iedere keer een kader waarbinnen hij de actie regisseert. Banale of doodgewone handelingen en situaties zorgen voor een groot realiteitsgehalte. Vaak filmt Lynch iets en geeft hij pas in de monteerkamer er een betekenis aan. Vaak is het net dat tikkeltje extra-ordinaire dat het allemaal de moeite waard maakt. Zo is de vreemde taal die wordt gesproken in de ‘Red Room’ bijzonder spooky. Wie daarvan het fijne wil weten, moet zeker naar de extra’s kijken waarin het één en ander wordt verklaard. “Twink Peaks” is met zijn personages, scenario, regie en muziek van Badalamenti zonder twijfel even beklemmend, meeslepend en geheimzinnig als Mulder en Scully in de hoogdagen van “The X-Files”.
Een leuke uitsmijter op de extra’s is het verhaal over de uitbaatster van de Mar T Diner dat in de reeks wordt gebruikt. Nadat haar taarten in beeld waren geweest, stonden fans van de serie in rijen van 20 minuten voor het restaurant te wachten om een stukje taart te kopen. Waar televisie allemaal niet goed voor is.