Naar aanleiding van Gedichtendag 2015, selecteerde Urgent.fm de mooiste gedichten.
De zon heeft zich een weg naar buiten
geschoven langs de randen van de tafel.
Ik heb gewacht bij witte borden, hoe dof
de glazen en het schilderij dat te groot is
voor de lijst. In de brieven die ik je schrijf
stel ik je soms de juiste vragen.
Wanneer ik omkijk lopen woorden van
de gordijnen over het behang. Ze verdringen
zich om deze dagen, om schuilen in het gras.
We kleefden in suikerspinnen aan elkaar
als een zomerhitte aan het dak.
Dit laat zich achterwege (zoals de inkt
die uitloopt, van de tafel in de vloerbedekking
kruipt, jij aan een zoete ziekte leed en ik
geen wondermiddel had) zoals al het andere
dat bij benadering maar vlekken geeft: de zee,
de resten in het afwaswater en weer dat gras
waarin wij lagen. Van bovenaf leken we vast
gevroren goden met een plan dat hoger moest
dan de nacht in het tapijt en hoe mijn rug
het bol trekt.