We staan er niet langer bij stil, maar elke dag wordt er wel één of ander tuig de ruimte ingeschoten. Een klein hoogtepunt dat we ons nog kunnen herinneren waren de avonturen van Dirk Frimout in ons melkwegstelsel. Het landen op de maan, een ruimtewandeling of een verkenningsshuttle richting Mars zijn zo vanzelfsprekend geworden. Onze adrenaline gaat niet echt meer de hoogte in wanneer we televisiebeelden zien van een ruimtereis.
In een ver verleden is dat anders geweest. In 1969 zit de halve wereld aan hun televisietoestel gekluisterd. Iedereen wil de eerste beelden van de maan zien en de eerste stappen van Neil Amstrong op de maan. Dat de uitzending niet helemaal zo vanzelfsprekend was, komen we te weten in ‘The Dish’. Een groep van Australische wetenschappers onder leiding van Sam Neil moeten alles in goede banen leiden.
‘The Dish’ is een eenvoudige, maar heel goed gemaakte film. Zonder veel pretentie, speciale effecten of overdonderend scenario nemen we een kijkje achter de schermen. Dat er ergens wel iets fout zou lopen voor de eigenlijke uitzending zie je van ver aankomen, maar dat zet helemaal geen domper op de vreugde. ‘The Dish’ is gewoon een leuke prent met heel eenvoudige en grappige personages. Zo is er de burgemeester die het hele gebeuren ziet als een ideaal promotiemiddel. Er is het jonge verliefde koppel dat hun signalen door elkaar halen en natuurlijk moeder natuur die de transmissie kan saboteren. Daarnaast is er ook de aanstekelijke soundtrack die een beetje fungeert als de kers op de taart.