Afgelopen zondag vond de finale van Oost Best plaats in de Vooruit. Een opvolger werd gezocht voor Intergalactic Lovers. En ook gevonden. Of die keuze terecht was, leest u hieronder.
808 SNKRHDZ
Ondankbaar, zo heet het moment wanneer een groep om 16u het podium op moet.
808SNKRHDZ ging met die twijfelachtige eer lopen, maar leek er zich niet aan te storen. Het viertal verwelkomde het zondagsgevoel op beukende synths & samples. Bij momenten evenwel te heftig, waardoor de zang letterlijk een stille dood stierf.
Hoe dan ook brachten de knullen een aanvaardbaar optreden dat getuigde van ervaring en durf. Ze coverden ‘Future Words’ van The Hickey Underworld en lieten die herwerking naadloos aansluiten op het bescheiden hitje ‘Pretty Sick Girls’. Met wat sterkere nummers zit hier misschien wel een toekomst in.
Hush Hush
Na het bovenstaande electronische geweld, kregen de oren meteen rust. De Sint-Niklazenaren van Hush Hush trakteerden het publiek op een portie bluesrock. Een geschenk dat niet altijd even waardevol bleek. De eerste song blonk uit in middelmatigheid en bleef desgevolg niet kleven. Gelukkig kwam daar bij het tweede nummer verandering in. De bluesecho in die worp wist te charmeren. Al was daarmee de kous af. De overige songs sloten aan bij de opener en waren erg doorsnee. Van een groep vol ervaren muzikanten verwacht een mens al eens wat meer. Wanneer die verwachting ijdele hoop blijkt, overheerst lichte ontgoocheling. Hush Hush heeft een erg vol en warm geluid, maar dat de groep er niet in slaagde de zaal stil te krijgen zei genoeg.
Deluxe Daddy
Hush Hush werd opgevolgd door het zestal van Deluxe Daddy. De eerste band die een lijvig bataljon aan fans had meegesleurd. Al was er van sleuren wellicht weinig sprake, getuige menig meidengelaat.
Goed voor het zelfvertrouwen zoiets, wat ook bleek. Met een stevige groove stak het optreden van wal.
Helaas verdween die wat door het daaropvolgende voorspelbare geluid. Bij momenten deed de groep iets te veel denken aan land/lotgenoten The Van Jets.
Maar het was niet al kommer en kwel. Het bijna non-stop gebruiken van twee zangers oogde niet enkel mooi, maar klonk best goed. Een goede producer weet hier misschien wel raad mee... te beginnen bij de outro van hun laatste nummer. Een geluidengolf die de toekomst meteen rooskleurig inkleurde.
Red Juliette
Nog zo’n groep met een uitgebreide schare fans waren de jonge rockers van Red Juliette. Rode plastieken pruiken vulden de eerste rijen. Uit welke stad deze band komt, raadt u wel zelf.
Fijn & fleurig, maar wat met de muziek?
Al tijdens de soundcheck was een stijlbreuk duidelijk. Red Juliette speelde loepzuiver de kaart van rechtoe-rechtaan rock.
Niets mis mee, want de twintigers brachten het overtuigend & krachtig. ‘Drink Your Milk’ zette in als een typisch rocknummer, maar bleek naderhand een gevarieerde song. Helemaal overtuigen kon Red Juliette wel niet. De songs bleven soms te veel steken in voorspelbaar gitaarwerk en ook het belegen Amerikaans-Engels van zanger Nicolas Delepiné kan wat schuurwerk gebruiken. Dat terzijde is dit wel een act die aanslaat.
Sic Bo
Als Red Juliette al een stijlbreuk was, dan was Sic Bo dat vast en zeker. Deze groep kwam namelijk aanzetten met feestelijke Ska, vormgegeven door fijne toetsen rock. De Vi.be pagina van dit achttal liet voordien het beste verhopen. Ze bleken in staat om het vooroordeel van just-another-partyband te overstijgen en hun inmenging van rock in de nummers klonk lekker fris.
Helaas was van dat alles op het podium weinig te bespeuren. De groep slaagde er niet in om de verwachtingen in te lossen. Het leverde de bizarre conclussie op dat deze band op plaat beter klinkt dan live. En dat voor ska. Spijtige zaak, maar misschien toch nog niet afschrijven.
Cosmic Fools
Cosmic Fools dan. Een blijkbaar populair trio, want de heren slaagden erin om meer dan tweehonderd kaarten aan de man te brengen. Die werden getrakteerd op een Wall of Sound van bijbelse proporties. Helaas bleef het zoeken naar een echt goed nummer achter dat geluidsbeest. Net zoals Deluxe Daddy hadden we dit al eens eerder gehoord (bij Wallace Vanborn bijvoorbeeld).
De rock an sich was niet meteen slecht, maar Cosmic Fools speelde simpelweg veel te veel op zekerheid om ook maar kans te maken op een prijs. Dat de zanger in het laatste nummer er niet in slaagde zijn gitaar snel te stemmen was niet meer dan een amusant fait divers.
Joni Sheila
Het was wachten tot de zevende band vooraleer een vrouwenstem de Vooruit onthaalde. Die stem bleek eigendom van Joni. Een stillaan geroutineerd deelnemer aan rockconcours én podiumdier met ervaring. Dat meesterschap zorgde voor een halfovermoedige start toen de jongedame het publiek opzocht en zich ei zo na verslikte in haar eigen gitaarkabel. Geen erg, want het openingsnummer dat na een akoestische intro startte, klonk meteen overtuigend.
Dit was een artieste die wist wat ze deed: de paar jaar ervaring leerden haar het nut van een degelijke begeleidingsband kennen. Kennis die ze in praktijk had omgezet.
Dat alleen al zorgde ervoor dat Joni Sheila een optreden van een ander niveau bracht dan de voorgaande. Deze show stond er al, het prille leerproces lag in het verleden. Het zelfvertrouwen spoelde in dikke stromen van het podium. Aangevuld met de gave sound van de band bleek de winnaar bekend. En dan nog wel eentje die min of meer in het verlengde van de vorige lag. De jury zou evenwel anders oordelen...
Envy Adams
Afsluiten werd gedaan met Envy Adams, een groep die zichzelf aankondigde als ‘een typisch indierock bandje”. Qua songopbouw kon dat inderdaad kloppen. Al leek het geluid niet helemaal goed te zitten. Zo was hun meegebrachte keyboard nauwelijks te horen.
Het hele optreden liet een nogal rommelige indruk, live is er duidelijk nog heel wat werk aan deze band. Op hun vi.be presenteerden ze nochtans best aimabele “typische indierock”. Daarnaast gingen de heren lekker op in hun muziek; qua overgave viel hier niets op te merken. Op het ontbreken van enige serieux dan weer wel. Het valt nog te bezien of het kiezen voor overdadige zelfspot in een rockrally wel zo’n briljant idee is... .
Top drie der Jury:
1. Red Juliette
2. 808 SNKRHDZ
3. Hush Hush
Persoonlijke top drie:
1. Joni Sheila
2. Red Juliette
3. 808 SNKRHDZ
Dries Vancauwenberghe