Soms is het best dat je niet of nauwelijks weet waarover een film gaat. Zo schep je geen verwachtingen of vooroordelen. Want wetende dat John Singleton verantwoordelijk is voor een debacle als “2 Fast 2 Furious” (2003) is niet meteen een geruststelling. Maar dat feit heb ik wijselijk naast mij gelegd toen ik de film “Four Brothers” in de dvd-speler stopte. Een goede beslissing want al bij al valt dit wraakverhaal nogal mee. Het wordt omschreven als een urban western. Wat dat precies is, dat weet je als je verder leest.
Bobby, Angel, Jack en Jeremiah zijn vier broers al bestaat er geen biologische band tussen de vier. Iets wat een buitenstaander makkelijk kan raden want Angel en Jeremiah zijn zwart terwijl de twee andere blank zijn. Samen zijn ze opgevoed en grootgebracht door hun adoptiemoeder Evelyn. De vier jongens zijn uiteindelijk elk hun weg gegaan. De ene heeft al beter zijn draai in het leven gevonden dan de andere maar het noodlot brengt hen terug samen. Evelyn werd namelijk koelbloedig doodgeschoten. Voor de jongens is het duidelijk dat dit opgezet spel is. De vier zweren dat ze de opdrachtgever en zijn handlangers zullen vinden en die ontmoeting zal heel pijnlijk zijn.
Scenaristen David Elliot en Paul Lovett klasseren de film dus onder het label van urban western. De paarden ruimen plaats voor snelle wagens en de saloons worden vervangen door eenvoudige woningen. Maar voor het overige blijven de ingrediënten behouden. Je hebt de bad guy, de corrupte overheidsmedewerkers, onrecht en de vreemdelingen die orde op zaken willen stellen. David Arnold gooit er nog een schep bovenop met een urban score die sterk doet denken aan zijn werk uit de James Bond-films en de remake van “Shaft” (2000). De schrijvers vonden hun inspiratie in hun eigen leven na het overlijden van de grootmoeder alsook in de film “The Sons Of Katie Elder” (1965). Het eerste gedeelte van “Four Brothers” is onopvallend rustig. De broers nemen tijd voor elkaar en schamen zich amper om hun emoties te tonen. De ontlading van die emoties geeft hen de kracht en de energie om vervolgens genadeloos toe te slaan. Begrip is iets wat ze voor hun slachtoffers niet kunnen opbrengen. Zo valt een ongelukkige uit het raam (nadat Bobby het touw heeft doorgesneden) en ligt hij kermend van de pijn (het bot steekt uit zijn been) in de sneeuw. De broers laten hem een tijdlang in het ongewisse of ze al dan niet een ambulance bellen. De brutaliteit waarmee de vier te werk gaan komt niet doordat ze van nature uit slecht zijn, het komt omdat ze zelf enorme schrik hebben.
Een film over wraak is geen nieuw gegeven. Maar net die herkenbaarheid geeft aan de schrijvers de vrijheid die ze nodig hebben. Bobby (gespeeld door Mark Walhberg) is zowat de centrale figuur zonder dat alles op zijn schouders rust. Hij heeft geen job, geen vrouw of kinderen of andere zaken die zijn ene doel, wraak nemen op de daders, in de weg staat. Het zijn de andere broers die gaan lopen met de liefjes en de werkomstandigheden. Daardoor vormen de vier ook meer een familie dan een team, zoals je vaak ziet in de klassieke western. Dat merk je vooral tijdens de scène waarin de vier aan tafel zitten en elkeen herinneringen bovenhaalt. Opvallende verschijning is André Benjamin. Hij maakt normaal het mooie weer als lid van de muziekgroep Outkast. Als acteur brengt hij het er zeker niet slecht van af. Hij speelt de bezorgde huisvader die door hun zoektocht heel wat kan verliezen en zijn eigen leven op het spel zet. Al bij al mist dit verhaal iets extra zoals een uitmuntende slechterik of nog meer sterke dialogen zoals een van de overvallers zegt: “Black people don’t get what they want in this country, why should you”, waarop ze vervolgens de allochtone winkelbediende omverknallen. Door die extra elementen zou de film meer kunnen geweest zijn dan wat het nu is, en dat is een gewone zaterdagavond film.
De extra’s:
- Audio commentaar John Singleton
- The Look of Four Brothers (10 min.)
- Behind the brotherhood (9,30 min.)
- Crafting Four Brothers (11 min.)
- Mercer house shootout
- 9 deleted scenes
- Trailer