Ik zou het wel weten: Louis Garrel. Jaja, die knappe Franse acteur met de sexy, mysterieuze, gevaarlijke blik in z’n ogen en het ‘u moet mij niet proberen negeren het lukt toch niet’ lichaam. Als ik een bekende actrice was en een producent vond die mij met tonnen geld wilde sponsoren voor mijn project, dan zou ik de hoofdrol spelen in dat project en zou hij -woehoew- mijn tegenspeler worden voor een romantische komedie inclusief deftige kusscène.
Ah les rêves… Zach Braff regisseur, scenarist en hoofdrolspeler (tja, wat we zelf doen doen we toch gewoon beter!) bedacht zo ongeveer hetzelfde plan. Alleen hij hoefde niet te dromen…
Zach, in de VS bekend als acteur in ‘Scrubs’, een ietwat gestoorde komische ziekenhuisreeks, kon immers o.a. Danny De Vito overtuigen producent van zijn project te worden. En met een mooi budgetje op zak nodigde hij prompt misses Natalie Portman uit om zijn ‘Sam’ te spelen in zijn ‘Garden State’. Sam is de bevallige, grappig nerveuze jongedame die Zachs’, of beter Andrews’ pad kruist wanneer deze na negen jaar afwezigheid bij de dood van zijn moeder naar zijn geboorteplaats New Jersey terugkeert.
Het contact tussen Andrew en zijn ouders blijkt nooit echt goed geweest te zijn. Zach vermijdt daarom de confrontatie met zijn vader en zoekt z’n oude schoolmakkers op. Die zijn ondertussen grafdelver, ober in ‘Medieval Times’ of ongelofelijk rijk geworden. Samen met hen lummelt hij wat rond en al rondlummelend wordt hij steeds meer verliefd op Sam tot er uiteindelijk echt iets moois bloeit.
Dit is het punt waarop u als lezer kan denken, OK het verhaaltje is verteld nu kan je ons gerust zonder veel meer te verraden vertellen waarom we de film wel of niet moeten bekijken. Wel of u de film wel of niet moet bekijken laat ik vanzelfsprekend aan u, de intelligente lezer over. Maar wat ik u wel kan vertellen is niks in de handen, niks in de mouwen, wat u hierboven las zijn de grote lijnen die u op uw bioscoopbord voorgeschoteld zal krijgen. Zach houdt het bij een eenvoudige romantische tragikomedie die hij u op net iets hippere wijze brengt dan de gemiddelde films in dit genre. Verwacht u dus aan niets meer, maar ook niet minder dan dat.
Mag dat dan niet? Jawel, maar als we lezen dat Zach Braff met deze film verschillende keren bekroond werd als beste debuterende regisseur van 2004 in de VS dan vind ik dat we op z’n minst wel iets meer op een filmplateautje hadden mogen krijgen.
Nee, sorry, ik heb het niet gezien beste… Vonden jullie dan niet dat Zach-regisseur het zichzelf als Zach-hoofdrolspeler net iets te makkelijk maakte? Zach speelt immers een bij momenten grappige twintiger die het allemaal niet meer zo goed weet. Ligt dit niet enorm dicht bij de persoon die Zach in de realiteit zou kunnen zijn? En vonden jullie ook niet dat Zachs’ naturel eerder meer vertelde over wie Zach in het echte leven zou kunnen zijn dan dat het iets over zijn ongelofelijke acteertalenten zou vertellen? Het excuus kan zijn dat ‘Garden State’ een semi-persoonlijk verhaal (ik heb dit woord uit het programmaboekje van de Studioskoop gepikt, ssst!) moet zien. Maar mij had Zach dan niet veel boeienders te vertellen dan eender wie van mijn vrienden waar ik op zaterdagavond een pintje mee ga drinken.
En de andere personages. Tja, die doen het allemaal niet zo slecht. Maar ook daar hetzelfde verhaal. Is het echt zo wereldschokkend dat acteurs in een film rollen vertolken die heel dicht aanleunen bij wie zij in de realiteit zouden kunnen zijn? Of voor de karikaturen in de film, is het echt zo merkwaardig dat iemand een rol speelt die heel dicht bij zijn opvatting van wat humor zou moeten zijn ligt?
Nee, mix de ingrediënten van Garden State nog een paar keer met een andere mixer en met gemak maak je een ‘Golden State’, ‘Sunshine State’ en een ‘Centennial State’. Maar goed Zach heeft zichzelf natuurlijk niet tot belofte van het afgelopen jaar uitgeroepen. Misschien wilde hij niet meer dan zich eens goed amuseren op een filmset, een leuk filmpje draaien met mooie liedjes en goede vriendjes worden met Natalie Portman. En eerlijk gezegd, Zach, als het zo zou zijn: groot gelijk jongen!