De laatste dagen hoor je veel over het ontwikkelen van menselijke cellen. Zo is er in ons land een koppel dat er een dochtertje bij heeft zodat haar oudere broer kan blijven leven. De jongen lijdt aan een chronische ziekte en cellen van een meisje kunnen zijn leven redden. De evolutie van de geneeskunde heeft zo een extra bestaansreden. Maar zo een reden is niet altijd aanwezig. Ook de filmwereld waagt zich af en toe aan dit onderwerp. Ik denk dan aan bijvoorbeeld “Extreme Measures” (1996). Ook “Godsend” van Nick Hamm (“Martha, Meet Frank, Daniel and Laurence”) handelt over dokters die voor God spelen.
Paul en Jessie Duncan, gespeeld door Greg Kinnear (“As Good As It Gets”) en Rebecca Romijn-Stamos (“X-Men”), vieren de achtste verjaardag van hun zoon Adam (Cameron Bright “Birth”). De dag erna gaan moeder en zoon shoppen. Adam krijgt nieuwe schoenen én een bal. Terwijl zijn moeder aan de kassa afrekent staat Adam buiten op de stoep. En dan gebeurt het ondenkbare. Een automobilist verliest de controle over zijn stuur. Voor Adam komt alle hulp te laat. Na afloop van de begrafenis ontmoet het koppel Richard Wells (Robert De Niro). Hij is een befaamde gynaecoloog die via genetische manipulatie van DNA-cellen leven kan creëren. Hij kan hen een identieke tweeling van Adam geven. Het koppel moet beslissen binnen de 72 uur of ze hun zoon terug willen.
De mens heeft altijd wel al voor God willen spelen. Kunnen beslissen over leven en dood is zowat de ultieme macht die iemand kan hebben. Het nemen van een leven is dagelijkse kost. Het geven van leven is een heel andere zaak. Een eerste stap in die richting is het gebruiken van bestaand leven en zo nieuw leven scheppen. Dat hebben Koreaanse wetenschappers onlangs nog gedaan met het ontwikkelen van stamcellen. De familie Duncan wil via de geneeskunde de leegte die hun zoon achterlaat opvullen. Maar ergens blijft er wel een gemis. Zo bewaart Jessie nog al haar foto’s van haar echte zoon. De twee zijn ook overbezorgd en willen de nieuwe Adam beschermen bij alles wat hij doet. Het heeft een verstikkend effect op de jongen.
Een godsgeschenk kan je deze film niet noemen. Daarvoor weegt het scenario te ligt. Nadat Adam voor een tweede keer zijn achtste verjaardag viert bevinden we ons op onbekend terrein. Alles wat hij nu doet of laat, is dat iets wat Adam ook zou hebben gedaan of zijn er andere factoren die de jongen beïnvloeden. Zo dagdroomt hij over klasgenoten die omkomen in een brand, een brand die hij mogelijks heeft veroorzaakt. De vraag is natuurlijk hoe dat mogelijk is. Ook de acteurs laten het afweten. Iedereen doet wat ze moeten doen zonder dat ze echt overtuigen. Het verdriet van het koppel lijkt echt maar raken doet het nooit. En zo is het ook met de film in zijn geheel. De kern van het verhaal is interessant maar leven zit er niet in.
De extra’s:
- Interviews cast & crew (16,28 min.)
- Trailer
- Tv-spot
- Behind The Scenes (17,45 min.)
- Filmclips