picture of Hellboy


We bevinden ons op het einde van de Tweede Wereldoorlog. Nog even en het Derde Rijk houdt op te bestaan. Maar de Duitsers willen hun laatste kans grijpen. Ze doen dat door middel van zwarte magie. Ze openen een poort naar een andere dimensie. Daar leeft de Ogdru Jahad, de zeven goden van de chaos. Gelukkig kunnen de geallieerden samen met professor Broom hun poging verijdelen. Maar tijdens het moment dat de poort open was, is er iets van de ene wereld naar de onze overgekomen. Dat iets is een klein rood wezen. Broom doopt hem Hellboy. Vanaf dan wordt hij ingezet tegen allerlei kwaadaardige krachten die onze wereld bedreigen.

Guillermo del Toro (“Blade 2”) heeft met “Hellboy” puur amusement afgeleverd. Waar andere striphelden in falen, lukt hem wonder boven wonder wel. Die verdienste ligt hem in het scenario dat evenwichtig houdt tussen actie, achtergrond, opbouw en humor. Del Toro noemt het zelf een improvisatie op het stripverhaal. De film staat op zichzelf en verschilt nogal van de oorspronkelijke creatie. Die del Toro is best ook een grappenmaker. Tijdens een conferentie grapt hij dat ze niets wilden maken waar je je kont mee zou willen afvegen, maar iets wat een nerd wil verzamelen.

Ook de acteurs doen het voortreffelijk. Het klinkt wat oneerbiedig maar de rol van Hellboy is Ron Pearlman op het lijf geschreven. Je kent hem vooral als de gemenerik uit “Alien Resurrection” en “Blade II”. Hij speelt met bravoure de rol van een held die gewoon zijn job uitoefent. Hij houdt van katten, heeft 2 afgeslepen horens op zijn rode kop en een reusachtig hand. Een individu waar je dus met reden schrik van moet hebben. Maar toch is deze verschijning onze nieuwe beste vriend. Hij geeft demonen, Nazi’s en ander gespuis lik op stuk.

Hij mag dan nog uit een andere wereld komen, hij bezit voldoende menselijke trekjes. Zo is hij jaloers als de concurrentie te dicht in de buurt van zijn vriendin Liz (Selma Blair) komt. Ook zijn relatie met zijn menselijke vader Broom (John Hurt) toont dat dit wezen het hart op de juiste plaats heeft. Componist Marco Beltrami plaatst met zijn “Father’s Funeral” de kerst op de taart.

Wat de dvd betreft heb je echt geen reden tot klagen. Alhoewel, het aantal extra’s is vrij talrijk. Je mag haast spreken van een overdosis. Del Toro mag zowat elke extra op de dvd inleiden. Wat hij vertelt is niet altijd even relevant of duidelijk. Dat laatste ligt dan vooral aan zijn accent. Hij doet het wel met meer enthousiasme dan zijn actrice Selma Blair. Moet ik nog schrijven dat ik deze held graag wil terugzien? Mijn wens wordt ingewilligd. Een tweede deel komt er normaal gezien aan. En er is ook sprake van een deel drie. Zo kunnen we weer naar iets uitkijken.

De extra’s:

Disc 1:

- Introductie Guillermo del Toro (23 sec.)
- Audio commentaar del Toro, Mike Mignola en bedenkers van Hellboy
- The Right Hand Of Doom Set Visits
- Storyboard Track
- Cartoons

Disc 2:

- 3 deleted scenes
- Documentary
- Filmographes, characters, biographes
- Introduction
- Egg Chamber
- Kroenen’s Lair
- Maquette Video Gallery
- Bellamie Hospital
- Merchandise
- Trailers