18 maart 2012 Balzaal Vooruit
Het gaat goed met Wannes Cappelle, héél goed zelfs! Waar hij vorig jaar nog zijn vriend Wouter Deprez begeleidde in de theaterzalen, vult hij vanavond zelf de balzaal van de Vooruit met zijn band Het Zesde Metaal. Zij stellen er immers hun recentste worp Ploegsteert voor. We zonden muziekredacteur Alexander er naar toe.
De eer om voor hen het volk wakker te schudden is weggelegd voor Roosbeef. Roosbeef is Roos Rebergen (inderdaad, uit Nederland!) met begeleiding van onder meer Tom Pintens (op de bas) en tot voor kort ook Wannes ‘Mister Het Zesde Metaal himself’ Cappelle. De band bracht vorig jaar met Omdat Ik Dat Wil een van de betere Nederlandstalige albums uit en bewijst vanavond dat ze dat ook live meer dan behoorlijk kunnen brengen. Zangeres Roos komt nogal zenuwachtig over in haar bindteksten maar dat ebt vlug weg zodra de band begint te spelen. “Bedankt dat u zo stil was, voor een voorprogramma is dat mooi meegenomen”, bedankt ze het publiek buiten adem. Was dat maar waar. Enkele onverlaten, die zich in een praatcafé waanden, werden ei zo na getrakteerd op een bierdouche door een geïrriteerde muziekredacteur. Desalniettemin, een geslaagde opwarmer!
En dan is het eindelijk de beurt aan Het Zesde Metaal. De band rond zanger-gitarist Wannes Cappelle bracht Akattemets uit in 2008 wat door Focus Knack – volkomen terecht – de meest onderschatte plaat van dat jaar werd genoemd. Met Ploegsteert wordt nu eindelijk ook het grote publiek bereikt. “Om het te maken moet je gewoon in De Laatste Show komen”, grapt Cappelle zelf. De hoofdzakelijke reden is uiteraard dat hij met Ploegsteert gewoonweg (alweer) een ijzersterke plaat heeft gemaakt. De band speelt dan ook voornamelijk nummers uit dat album. Opener Last Van U doet het gepraat in het publiek al vlug verstommen en Ploegsteert zet de eerste mensen aan tot zachtjes meefluisteren. De band wisselt oude (Est Miskien, Appartementje, Ik Haat U Nie) en nieuwe (Ier bie oes, Ge Zwiegt, Oe Est Meuglijk, Verhus) nummers op uitstekende wijze af. Door ook rustige en vurige nummers af te wisselen ontstaat zo een gevarieerde en boeiende set. Dit alles wordt bovendien mooi aan elkaar gepraat door een uiterst humoristische Wannes Cappelle. Bij Vanonder verlaat de band dan even het podium en toont Cappelle dat hij ook helemaal alleen achter de toetsen zijn mannetje weet te staan. Via In De Plaaster werken Cappelle en de zijnen zich vervolgens toe naar het hoogtepunt van de set. Dat is uiteraard Keuning Van De Jacht, een uiterst vrolijk uptempo nummer dat de toeschouwers volledig uit de bol doet gaan. Hierna gaat het tempo weer naar beneden en via onder meer een bloedmooie versie van Met Drie komt de band uiteindelijk aan bij afsluiter Peis Je Nog Aan Mie. Het einde van een meer dan geslaagde avond.