In “I, Robot” speelt Will Smith de speurder Del Spooner die een moord moet oplossen. Ja, zelfs in het jaar 2035 bestaat deze misdaad nog steeds. Het verschil deze keer is dat alle sporen leiden naar een robot. Mens en robot leven immers in de toekomst vredig naast en met elkaar. Maar als Spooner gelijk heeft dan kunnen de robots een grote bedreiging vormen voor de mens.
De zanger en acteur probeert in deze “I, Robot”, zijn slabakkende carrière nieuw leven in te blazen. Hij doet dat met een klein hulpstukje. Meneer Smith gaat frontaal naakt in de film. De Amerikanen die mochten van de censuurcommissie hem niet aanschouwen in volle glorie. Bij ons moet je ook wat ‘geluk’ hebben. Maar “I, Robot’ heeft natuurlijk iets meer om het lijf zoals de muziek.
De geschiedenis herhaalt zich qua muziek. Alan Silvestri werd vervangen door Klaus Badelt voor “Pirates Of The Caribbean”, Gabriel Yared moest plaatsruimen voor James Horner bij “Troy” en oorspronkelijk werkte Trevor Jones (“Around The World In 80 Days”) aan de score voor deze “I, Robot”. Hij haalde de eindstreep niet en daardoor moest Marco Beltrami in een tijdspanne van 17-tal dagen een score afleveren.
Marco Beltrami verraste ons ondertussen met de soundtrack voor de film “Hellboy”, een film die bij ons nog in de zalen moet komen. Die score is zowat het beste wat we dit jaar al hebben gehoord, dus een recensie mag je daarvan zeker verwachten eens de film in de zalen draait. Voorlopig moet je het dus stellen met een oordeel over “I, Robot”, al zijn een aantal vergelijkingen met “Hellboy” onvermijdelijk.
Vergeet de eerste twee nummers op de soundtrack die zijn een slecht voorbeeld voor wat volgt. De eigenlijke soundtrack begint past bij de derde track. Beltrami is op zijn best als hij een rustpauze inlast in de snellere nummers zoals tijdens het thema en de endcredits. Heel gevoelig en sfeerscheppend zijn de zevende track “Spooner Spills” en “Need Some Nanties”. In “1001 Robots” hanteert hij een heel geslaagd thema dat de speurtocht van Spooner muzikaal ondersteunt. Het korte “Chicago 2035” heeft dan weer iets bijzonders levendigs en bevat een futuristisch klinkend tintje dat noodzakelijk is bij deze film.
Geen onnodige computereffecten en eindeloze loops, hier wordt gewerkt met echte muzikanten, 95 en zangers, 25 op precies te zijn. Beltrami schept voortdurend een evenwicht in zijn muziek en dat maakt het allemaal stukken aangenamer om naar te luisteren. Het toepasselijk getitelde “Round Up” is een mooie afsluiter die vooral de rustige score weergeeft. Het heeft veel weg van zijn werk voor “Hellboy”, maar dat kan absoluut geen kwaad, want nog eens die score is het beste wat we dit jaar al hebben gehoord.
1. Main Titles 1:31
2. Gangs of Chicago 3:13
3. I, Robot Theme (end credits) 3:15
4. New Arrivals 1:06
5. Tunnel Chase 3:10
6. Sonny’s Interrogation 1:27
7. Spooner Spills 4:21
8. Chicago 2035 1:37
9. Purse Snatcher 1:00
10. Need Some Nanites 2:53
11. 1001 Robots 4:16
12. Dead Robot Walking 5:09
13. Man on the Inside 2:25
14. Spiderbots 4:19
15. Round Up 4:24