picture of Imigongo Uit Rwanda - Van Mest tot Design


‘Umugongo’ (enkelvoud van ‘imigongo’) is een Rwandese kunstvorm die vooral beoefend wordt door vrouwen in het zuidwesten van Gisaka, een streek die grenst aan Tanzania.
De meeste van die vrouwen hebben hun man verloren tijdens de genocides van 1994. Om toch brood op de plank te krijgen, grijpen ze terug naar een traditionele kunstvorm, de Imigongo, die dateert uit de 18de eeuw ten tijde van – zo wil de overlevering – de prins van Gisaka, Kakira genaamd. Hij zou de allereerste beoefenaar van de Imigongokunst geweest zijn.

‘Kakira’ is niet toevallig de naam die de Imigongokunstenaars gegeven hebben aan hun vereniging. Na verloop van tijd werd het collectief officieel erkend, en kregen ze een eigen werkatelier toegewezen zodat ze zich fulltime konden toeleggen op de Imigongokunst. Op die manier konden ze de productie en hun inkomsten verhogen.
Vandaag stellen ze ook regelmatig tentoon om de rest van de bevolking te laten kennismaken met hun werk. Vanaf 10 november kunnen de Gentenaars zich vergapen aan hun werk in het Caermersklooster (Vrouwebroedersstraat 6 - zijstraat van de Langesteenstraat).

‘Imigongo’ zijn geometrische figuren, gaande van cirkels tot vierhoeken en driehoeken. Die figuren worden vervaardigd uit (jawel) kalvermest die – om de kleefbaarheid van het goedje te vergroten - vermengd wordt met as. Die mengeling wordt in reliëf aangebracht op binnenmuren van huizen of op panelen.
Wanneer de mest dan is opgedroogd worden de kleuren aangebracht; meestal gebruiken de vrouwen een vast gamma aan kleuren, namelijk zwart, wit, roodbruin, parelgrijs en beige. Ze komen allemaal voort uit diverse soorten aarde, behalve het zwart dat verkregen wordt door het mengen van verbrande bananenschillen met urine van de koe (?!) en aloësap.

Naast de talrijke panelen die tentoongesteld worden in het Caermersklooster, kan je ook kort kennismaken met de streek Gisaka aan de hand van enkele sfeerbeelden. Bovendien legt een kortfilm de techniek uit waarmee de werken worden gerealiseerd. Er wordt ook aandacht geschonken aan de traditionele dansen en liederen van Rwandezen.

De tentoonstelling loopt nog tot 9 januari 2005, en is (niet onbelangrijk voor de cultuurminnende student die te kampen heeft met een lege portemonnee) volledig gratis. Juicht, gij allen ende ga dat zien!