In een niet zo ver verleden ging Jake Gyllenhaal door het leven als de look-alike van Tobey Maguire. Hij speelt misschien geen Spider-man, maar dat deert hem niet, want ondertussen hing het liefje van deze superheld (gespeeld door Kirsten Dunst) in het echte leven wel aan zijn arm. Al bleek dat niet voldoende, want nadat hij Gwyneth Paltrow versierde in “Proof” en Heath Ledger mocht binnendraaien in het welbekende “Brokeback Mountain”, slaat hij de hand aan zichzelf voor het politiek geladen “Jarhead”.
Anthony Swofford wil iets maken van zijn leven. Hij kiest voor de moeilijke weg en klopt aan bij de mariniers. Prompt wordt hij door zijn makkers onvrijwillig ingewijd. Ook Sergeant Sykes (Jamie Foxx) windt er geen doekjes om. Hij moet hem opleiden tot een volwaardige sluipschutter. Maar een opleiding is een ding, het is de praktijk die telt. Die ervaring doen de jongens op wanneer ze naar het Midden-Oosten worden gestuurd. Althans dat is de bedoeling, maar veel vijanden of gevaren zijn er niet. De jongens moeten vooral tegen de verveling vechten.
de film is gebaseerd op het boek van de echte marinier Anthony Swofford over zijn Desert Storm ervaringen. Die ervaringen zijn merkwaardig genoeg nogal mager als je daarmee een boek moet vullen, laat staan een hele film, want eigenlijk gebeurt er bitter weinig. Net zoals Andrew Niccol met “Lord Of War” doet, stuurt Mendes gelukkig enkele boodschappen de wereld in, al zijn die boodschappen minder in your face dan bij Niccol. Het isolement en de frustratie zijn de belangrijkste elementen die Mendes perfect weergeeft. Al is het vooral de schijnheiligheid die nog maar eens sterk in de verf wordt gezet. Net zoals duizenden andere soldaten wordt Anthony de woestijn ingestuurd met het excuus dat ze zo de wereld zullen bevrijden van alles wat slecht is. Maar veel meer dan zuipen, aftrekken en oppassen dat ze niet uitdrogen of geen zonneslag opdoen, zit er voor de jongens niet in. Ze vertrekken opgepompt en vol zelfvertrouwen, daarvoor zorgt Chris Cooper (“Adaptation”), maar naarmate de dagen tegen een immens traag tempo voorbij gaan, verdwijnt hun hoop op enige actie. Die dagen worden alsmaar erger want elke dag is er wel een soldaat die gedumpt wordt door zijn vriendin. Eentje krijgt zelfs een homevideo. Is het daarvoor dat ze het moeten doen?
Jake Gyllenhaal zet een compleet andere vertolking neer dan in “Brokeback Mountain”. Hij vloekt, schelt en praat over dingen die niet bestemd zijn voor de kleine kindjes. Maar effectief is het wel. Het lijkt ook alsof hij fysisch zijn heteroseksuele kant wil bewijzen. Voor deze rol heeft hij immers de nodige dosis spiermassa ontwikkeld. Al valt hij misschien daardoor nu nog meer in smaak bij het filmpubliek van “Brokeback Mountain”. Naast Gyllenhaal zijn er ook uitstekende vertolkingen door Peter Sarsgaard en Jamie Foxx. De ene verkondigt aan de wereld de leugens die hem worden opgelegd, de andere probeert kost wat kost hun moraal hoog te houden én het aantal vloeken laag of lager. Wie tijdens het bekijken de tel kwijtgeraakt, mag er van op aan dat 278 keer the f-word wordt uitgesproken, al dan niet voorafgegaan door het woord mother, kwestie van dat je het weet. Tot slot vermeld ik nog even dat Mendes voor deze film afstapt van een indrukwekkend kleurenpalet zoals dat het geval was in “American Beauty” en het visueel heel mooie “Road To Perdition”. Al krijgen we op het einde met de brandende oliebronnen nog een mooi beeld voorgeschoteld. Nog meer vertelt Mendes in het lang en breed tijdens de extra's. Wie fan is van films zoals “Full Metal Jacket”, “Catch22” “Three Kings” en jawel “Apocalyse Now” die zal hier ook van kunnen genieten.
De extra’s:
- Audio commentaar Walter Murch
- Audio commentaar William Broyles Jr. en Anthony Swofford
- 11 deleted scenes (16,30 min.) met commentaar van Sam Mendes & Walter Murch
- Swoff’s fantasies (6min.) met commentaar van Sam Mendes & Walter Murch
- News interviews in ful met commentaar van Sam Mendes & Walter Murch