picture of King Arthur


In een ver verleden behoort Europa toe aan de Romeinen. Tijdens de ontelbare veroveringen botsen ze op de Samaritanen, een volk dat zich dapper verzet tegen de veroveraar. Als dank worden ze door Rome ingeschakeld als vechters. Deze taak gaat over van vader op zoon. De prille tiener Lancelot wordt opgeroepen. De komende 15 jaar zal hij vechten aan de zijde van Arthur Castus. Arthur is niet gebonden aan de wetten van het volk en zijn uitspraken moeten niet politiek gedekt zijn. Arthur verdient zijn leiderschap door zijn zwaard dat hij duchtig doorheen meerdere tegenstanders boort. De Saksen bedreigen het vaderland en de Woads onder leiding van Merlijn die hebben blijkbaar ook weinig goede bedoelingen. Arthur en zijn ridders krijgen van de Paus een laatste opdracht. Ze moeten doorheen vijandelijke linies trekken en een gezin veilig en wel terugbrengen.

Er zit een strijder, een koning in ieder van ons en iedereen kiest zijn eigen lot. Dat is zowat het belangrijkste wat we hebben onthouden uit “King Arthur”. Producent Jerry Bruckheimer ‘(“The Rock”) brengt naar verluid een meer waarheidsgetrouwe film over het leven van koning Arthur. Maar liggen we als kijker wakker van het feit dat het al dan niet waarheidsgetrouw is? We willen een goeie film zien die alles omvat wat een film van deze magnitude moet hebben. Het is de eerste keer dat Bruckheimer daar niet in geslaagd. Enkel componist Hans Zimmer kan met zijn muziek en de zang van Moya Brennan de mythe enigszins terug tot leven brengen.

Met “Training Day” en “Tears Of The Sun” in het achterhoofd, lijkt Antoine Fugua niet meteen een evidente keuze als regisseur voor zo een episch verhaal. Maar Jerry Bruckheimer kent Fugua al een tijdje. Hij regisseerde namelijk de videoclip voor “Dangerous Mind”, een film die Bruckheimer ook produceerde. Niet dat het invloed heeft op de prestatie van Fugua als regisseur. Voor de bioscoopversie liet Bruckheimer wat bloederige taferelen vallen. Kwestie dat de film zo meer volk kon lokken. De weggelaten fragmenten krijg je wel op de dvd die de director’s cut omvat.

Veel heeft het niet uitgemaakt. Het publiek lustte deze adaptatie niet en veel beter is de dvd-versie ook niet. Weg is de magie, weg is de romantiek, weg is de fantasie. In plaats daarvan krijgen we een koude, natte en grijze film en helden die teveel praten en te weinig vechten. Wat we in “King Arthur” zien staat in schril contrast met de kleur, de spanning en de romance uit pakweg “First Knight”. De hoofdpersonages hebben doorheen de lange jaren hun geloof in alles en iedereen verloren. Of ze houden vast aan iets dat niet langer bestaat. Het zorgt niet echt voor aangenaam vertier.

Buiten een erg zwak acterende Keira Knightley als Guinevère heeft de prent geen grote naam of acteur die je een echte publiektrekker kan noemen. Clive Owen (straks te zien naast Julia Roberts in “Closer”) is sterk als Arthur en krijgt een resem van uitstekende dialogen. Alleen schiet hij als strijder tekort. Op dat vlak had zijn personage wat meer mogen lijken op Maximus uit “Gladiator”. Stellan Skarsgard (“The Glass House”) en Til Schweiger (“Lara Croft Tomb Raider: The Cradle Of Life”) schieten eveneens tekort als de slechteriken van dienst. Ioan Gruffudd is dan weer een waardige sidekick, en wie weet misschien de waardige opvolger van Pierce Brosnan als 007. Jerry Bruckheimer heeft zich met “National Treasure” alvast herpakt, want die film staat voor de derde week op nummer 1 in Amerika.

De extra’s:

- Blood On The Land: Forging King Arthur (17 min.)
- Alternatieve Ending: Badon Hill (4 min.)
- Producer’s Photo Gallery