Audrey Woods (Julianne Moore) heeft in haar hele carrière nog nooit een zaak verloren. Een prestatie op zich. Ze is dan wel gespecialiseerd in echtscheidingen, zelf vindt ze dat een echtscheiding pas de allerlaatste stap mag zijn van een koppel. Audrey’s carrière eist al haar tijd op. De man die de leegte opvult van de vacature van man in haar leven is de weerman, want Audrey is fan van het weerkanaal. Veel tijd om aan mannen te denken gunt ze zichzelf niet, zeker niet door een nieuwe case. Voor haar jongste zaak staat ze tegenover Daniel Rafferty (Pierce Brosnan). Ze kent hem noch van naam noch van reputatie. Al gauw komt daar verandering in. Daniel vertrouwt zichzelf op korte tijd met de zaak en daagt Audrey uit. Het (liefdes)spel tussen de twee kan beginnen.
Je kan de film makkelijk leggen naast “2 Weeks Notice” (2002) en “Intolerable Cruelty” (2003). De eerste op het vlak van romantiek en humor, de tweede qua verhaal. In die laatste tonen de broers Coen hoe een gevecht tussen twee echtscheidingsadvocaten tegelijk bitsig en charmant kan zijn. De passie tussen Catherine Zeta-Jones en George Clooney was bij momenten hevig. Die passie staat tussen Brosnan en Moore op een laag pitje. Beiden mochten gerust stouter uit de hoek komen zoals Spencer Tracy en Katherine Hepburn in “Adam’s Rib” (1949) . Een beter moment zie je als beiden in de rechtszaal staan en Daniel haar erop wijst dat ze gisterenavond een andere positie verkoos en heel koelbloedig haar ondergoed uit zijn jaszak tovert.
Je kan aan Pierce Brosnan zien dat hij een jaartje ouder is geworden en dat zijn laatste opdracht als James Bond al een tijdje achter hem ligt. Maar mannen worden charmanter en aantrekkelijker naarmate ze ouder worden. En Julianne Moore zal waarschijnlijk geen reden hebben gehad tot klagen. Tijdens een interview vertelt Pierce wat we allemaal weten. Iedereen wil verliefd worden en soms moet je daarvoor dingen opofferen. De grappigste verschijning is Franches Fisher als Audrey’s moeder. Ze haat het als Audrey moeder tegen haar zegt in het openbaar. En dan moet je weten dat Fisher zelf slechts acht jaar ouder is dan Moore. Dus echt kwalijk kan je het haar niet nemen.
Een echtscheiding is veelal een gevecht op leven en dood. Je wilt zoveel mogelijk in de wacht slepen en de tegenpartij voor dood achterlaten. Waar was die passie, die vechtlust tijdens het huwelijk vraagt Daniel zich af. In zijn geval wil hij Audrey niet vernietigen. Hij heeft teveel respect voor haar en ook wel liefdesgevoelens, al ziet zij dat niet meteen. Wij daarentegen weten van in het begin hoe dit verhaal zal verlopen en eindigen. Hier en daar wijkt Peter Howitt (“Sliding Doors”) af van de formule. Zo duiken zijn twee hoofdpersonages al na 25 minuten in bed. Dat maakt het des te moeilijker wil je het publiek eerst nog overtuigen dat ze elkaar haten. En de spanning en de magie is er ook wel af natuurlijk. Charmant, maar meer ook niet.
De extra’s:
- Behind the scenes (15, 10 min.)
- Film clips
- Trailer
- Interviews cast & crew (16, 38 min.)