Als Matt Hunter een vechtpartij wil sussen, slaat het noodlot toe: hij doodt een andere man. Proces, gevangenisstraf, vrijlating en we zijn negen jaar verder. Eindelijk lijkt zijn leven in de plooi te vallen. Matt heeft een mooie baan, een mooie vrouw en een mooi huis op het oog. Mooi, het leven is mooi! Totdat hij op zijn telefoon compromitterende beelden krijgt van zijn vrouw. Wat doet zij in die vunzige hotelkamer met die vreemde man? Wanneer diezelfde man even later vermoord teruggevonden wordt, is Matt verdachte nummer één. En in één ruk door krijgt hij ook de dood van een non in zijn schoenen geschoven. Er zit maar één ding op: vluchten.
Harlan Coben maakt zijn reputatie waar. "I just love to twist", zegt hij zelf en dan heeft hij het niet over de dans. ‘De Onschuldigen’ zuigt je meteen mee naar de noodlottige avond waarop Matt Hunters leven stilgezet wordt. En die zuigkracht boet nergens in het boek aan kracht in. De twee verhalen - dode man versus dode non - draaien rond elkaar heen om uiteindelijk in elkaar te lopen. En die overlapping komt er dankzij allerlei ingenieuze plotwendingen. Soms een beetje over the top, maar je gelooft het wel. ‘De Onschuldigen’ is vooral een spannend boek. Telkens wanneer er een tipje van de sluier opgelicht wordt, moet je weer enkele hoofdstukken wachten vooraleer die sluier afvalt. En zo hoort het in een goede thriller. Ik wacht alvast vol ongeduld op Cobens volgende boek.