Urgent.fm tovert haar studio om tot vrij podium voor gedichtendag. Twaalf poëzieofielen lazen hun favoriete gedichten in.
Wordt het ooit nog licht in hokje 22?
Stralen weerkaatsen op de plekken witte verf, maar binnen is de dag een leeg begrip.
Een wonde, opgevuld door een buisje zon dat karig landt op het zand en het hout.
Discretie is ver zoek, maar wat had je verwacht?
Ledematen, verzwolgen door de drift en ongrijpbaar door de vingers van elke zonnestraal.
Word je pas een man tussen hompjes schaduw?
Want ik vind jou hier onder het kussen, maar ook naast het matje waar er wordt geknield, gelost, geloosd en verdoofd.
"Maar ik ben toch een heer?" denk je vast bij jezelf, want jouw papier geeft waarde aan het schenden van haar eer.
Ze is inwisselbaar, wat je ook beweert, een stel onderdelen, door jouw utopie begeerd.
Niets belemmert de ontkenning die er heerst, niets verhindert de instant happiness die jou omarmt en al is het maar heel even bevrijd van het gewicht van de realiteit.
Het vluchtige wordt beloond met een fugue en gevolgd door de obligatoire black-out, lang verwacht door het karig buisje zon op het matje van hokje 22.