Wie denkt dat het maken van een film een peulschil is, die moet zeker eens kijken naar “Lost In La Mancha”. Deze documentaire gaat over een film die nooit is gemaakt, althans niet in deze bezetting. Waarom? Dat wordt op een heel interessante, speelse en tragische manier vastgelegd door Keith Fulton en Louis Pepe. Het duo gunde ons eerder een blik achter de schermen van “Twelve Monky’s”. Een film waar Terry Gilliam qua resultaat gelukkiger mee is.
We bevinden ons samen met de twee documentairemakers op de set van Terry Gilliams droomfilm. De regisseur van “Brazil” (1985) en lid van de beruchte Monty Python-bende, wou al jaren Miguel de Cervantes’ roman “Don Quichote” verfilmen. Met een budget van 32 miljoen dollar, de helft van het geld dat hij nodig heeft, moet hij de klus klaren. Maar met enige trots zegt hij erbij dat geen enkele dollar uit Hollywood komt. Lang duurt het sprookje niet van Don Quichote (Jean Rochefort). Het hoofdpersonage is een seniel wordende man die de wereld bekijkt met de ogen van een kind en in zijn avontuur wordt bijgestaan door een wat sullige helper (Johnny Depp). Veel van de twee krijgen we niet te zien.
Acht weken voor de start van de opnames grapt hij nog dat al zijn medewerkers hem moeten helpen zodat hij zich niet belachelijk maakt zoals bij “The Adventures Of Baron Munchausen” (1988). Maar het zwaard van Damocles hangend dreigend boven de productie. Orson Welles heeft het 20 jaar tevergeefs geprobeerd en ook Terry Gilliam faalt. De wind blaast letterlijk zijn Don Quichote uit Spanje. Gilliam kreeg de bijnaam Captain Chaos en het mislukken van de film noemt hij een straf van God omdat hij “Fear And Loathing In Las Vegas” heeft durven maken.
Het is triestig hoe Gilliams obsessie gefnuikt wordt door een modderlawine, hagelstenen zo groot als knikkers, straaljagers die aan luchtpollutie doen, acteurs met een hernia, een bankrekening waar elke dag minder en minder geld op staat en contracten waar de noodzakelijke handtekening op ontbreekt. Alles wat kan mislopen, loopt gewoon mis.
Het is natuurlijk oordelen met de natte vinger, maar de weinige shots en scènes die Gilliam toch kon filmen, doen ons vermoeden dat dit toch wel een boeiende en op zijn minst aparte film kon worden. Johnny Depp die tegen een vis zijn beklag doet of een stel reuzen wiens vetrolletjes (zeg maar rollen) gezwind in alle richtingen bewegen, we hebben het nog niet eerder gezien. Maar het mag niet zijn. Pas na heel veel tegenslag geeft Gilliam zich gewonnen en staakt hij de productie.
Maar in een interview blijkt dat Gilliam zijn droom nog niet heeft opgegeven. Na 2,5 jaar heeft hij het script terug kunnen kopen van de verzekeringsmaatschappij en heeft hij met Johnny Depp een akkoord gesloten. Eerst gaan ze een reeks van succesvolle commerciële films maken zodat productiemaatschappijen om het eerst en het meest met geld gooien bij een nieuwe poging om Don Quichote onsterfelijk te maken. Depp heeft met “Pirates Of The Caribbean: The Curse Of The Black Pearl” alvast woord gehouden. Gilliam moet zich nog bewijzen met “The Brothers Grimm”. We gunnen het hen van harte en we hopen met hen mee dat deze onbestaande film toch realiteit mag worden.
De extra’s:
- Interview met Terry Gilliam (28,30 min)
- Biografieën