Medea, die op het barre Kolchis woont, helpt de jonge Griek Jason om het Gulden Vlies te heroveren. Met deze daad verraadt ze haar vader en haar land en rest er haar niets anders dan met Jason mee naar het verre Griekenland te vluchten. Daar zal de dolverliefde Medea nog verrast opkijken van de cultuurverschillen en nog meer van het gedrag van haar man. Haar hele hebben en houden heeft ze achtergelaten voor die ene Griek die ze in blinde liefde is gevolgd. Een man die haar jaren later zal verlaten voor een veel jongere vrouw.
Medea, die ondertussen ook moeder is geworden van twee jongetjes, kan het bedrog niet aan en wordt gek van verdriet. Ze voelt zich zo verraden dat ze als ultieme wraakpoging haar eigen kinderen doodt. Wat drijft er een vrouw zo ver dat ze haar eigen bloed vermoordt?
Wat gebeurt er als je alles opgeeft voor één iemand en als die persoon je dan later verlaat? Laat vallen omdat je te oud bent, niet meer nuttig, niet meer zo mooi...
Een tragisch verhaal van liefde en ontrouw, moord en passie, cultuurverschillen en integratieproblemen...
De twee culturen worden vertegenwoordigd door Vlaamse en Nederlandse acteurs. De Nederlandse ploeg die met hun nuchtere en rake antwoorden de zware theatrale Vlaamse woordenvloed een beetje verlichten.
Zoals we gewend zijn van Het Toneelhuis staat er weer een sterke ploeg. Prachtige vertolkingen van Els Dottermans (Medea), Hans Kerckhoffs (Jason), Gilda De Bal (Chalkiope,Medea's zus) en Vic De Wachter (Aietes, Medea's vader). Niet altijd even verstaanbaar -de lange theatrale zinnen verdwijnen een beetje in het hoge tempo- en ook naar het einde van het eerste deel begint het een beetje te slabakken maar dat wordt dan weer goedgemaakt door een passioneel en hartverscheurende tweede helft.
Sterk stuk, sterke ploeg. Kijken is de boodschap.