De ontmoeting tussen de toekomstige schoonouders en hun schoonzoon of -dochter is een onvergetelijke gebeurtenis. Voor velen is het een van de meest zenuwachtige momenten uit hun leven. Op zo momenten mag er immers niets fout lopen, want de eerste indruk is van cruciaal belang. Vader Bernie (Dustin Hoffman) heeft zowaar de beste ijsbreker gevonden. De man praat gewoon over hoe hij ondanks één testikel toch een zoon op de wereld heeft gezet. Daarmee is de toon gezet van “Meet The Fockers”, het vervolg op de hitfilm “Meet The Parents” (2000).
Greg Focker (Ben Stiller) heeft zijn onfortuinlijke ontmoeting met zijn toekomstige schoonvader Jack (Robert De Niro) overleefd. Meer nog, hij heeft zelfs zijn plaats gekregen in de circle of trust. Maar Jack houdt hem nauwlettend in de gaten. Zoals in normale omstandigheden heeft de jongeman zelf ook ouders en die moeten natuurlijk ook voorgesteld worden. En ziedaar Bernie (Dustin Hoffman) en Roz (Barbra - “Papa can you here me”- Streisand). Jack vertrekt samen met vrouw, dochter, neefje, kat en gepantserde mobilehome richting Miami, op familiebezoek. Een boeket bloemen heeft Jack niet meegebracht, wel een hoop achterdocht. De oude C.I.A-agent wil zekerheid hebben over Gregs afkomst en vooral dat hij niet de rotte appel is aan de familieboom. Zijn ongerustheid is nergens voor nodig, want de tocht verloopt compleet naar wens. Reden te meer dat er iets fout moet lopen, too much good vibes dat kan nooit goed zijn. Maar zo erg is het allemaal niet. Waarom zou Jack niet kunnen opschieten met een huisman die danst in zijn tuin en een sekstherapeute die het boek “Meet Your Orgasm!” schreef… .
Zelf zal ik nooit behoren tot Jacks circle of trust maar er zijn ergere dingen in het leven, nietwaar. Eerlijk is eerlijk. Fan van “Meet The Parents” was ik niet en op een sequel zat ik dan ook niet te wachten. Schaterlachen heb ik geen enkele keer gedaan bij dit vervolg. De acteurs uit het eerste deel zijn goed, zonder meer. De twee nieuwe gezichten mochten gerust meer extravagant uit de hoek komen. Dat beide vaders tegenover elkaar staan qua opvoeding en visie op het leven, dat zal je hoegenaamd niet verbazen. Dergelijke tegenstelling is een sine qua non voor deze film. Zo heeft Bernie een muur gemaakt ter ere van Greg. Je vindt er zowaar al zijn prestaties op terug. Het gaat hem niet om de overwinningen, want dan volstond een enkele muurtegel, het gaat hem om de passie die Greg heeft getoond. Jack vindt net dat Amerika een superstaat is geworden door te winnen. Deze twee visies botsen letterlijk tegen elkaar als de mannen een partijtje football spelen. Natuurlijk zijn de vrouwen in dit verhaal alweer heel begrijpend en behulpzaam voor hun echtgenoten, de kinderen en ook voor elkaar. Tips van een sekstherapeute kan je moeilijk weigeren. Dat alles maakt van “Meet The Fockers” een voorspelbare film zonder echte uitschieters. Maar in ware Roger Moore-stijl heb ik meermaals de wenkbrauwen moeten fronsen. Je zou voor minder met elementen zoals een blauwe hond met een sterk libido, een kat die het toilet doorspoelt, borstvoeding door mannen (jawel, door), slagroom als stimulerend middel, een lustig kindermeisje, een onbekende nazaat, de onsmakelijke fondue, en een waarheidsdrankje. Hoe al die elementen in dit verhaal passen dat moet je zelf maar bekijken op dvd.
De extra’s:
- Audio commentaar Jay Roach & editor/co-producer Jon Poll
- Deleted scenes (15,44 min.)
- Bloopers (11,04 min.)
- Inside the litter box Jinx the cat (4,03 min.)
- The Manary Gland (3,06 min.)
- Portret van de Focker familie (6 min.)
- Avonturen van een baby Wrangler (6,34 min.)
- Een interview met de Fockers (8 min.)