De drie acteurs (een vrouw en twee mannen) brengen dit stuk heel sterk naar voren waardoor je als toeschouwer in die cultuur ondergedompeld wordt. Een uur lang blijf je geconcentreerd naar hun dialogen luisteren wat vooral te danken is aan hun tekstprestatie. Er worden bijna geen pauzes ingelast, maar toch werkt deze waterval van dialogen niet vermoeiend. In het begin moet men wel even wennen aan de Japanse namen en aangezien er weinig adempauzes ingelast worden, is het soms moeilijk om mee te zijn. Daarbij komt nog dat de twee mannelijke acteurs verschillende personages vertolken. Eens men de namen bij de juiste personages kan plaatsen, heeft men wel het gevoel middenin het bedrijf te zitten.
Het stuk toont heel goed aan dat men ondanks het beheersen van een taal en het bestuderen van de gewoontes van die samenleving, deze niet-Westerse cultuur nooit kan of zal bezitten.