Mag het ietsje harder! One Louder is de jongste boreling van het Zweedse Venerea. Het oorspronkelijke Venereal Disease levert met dit album hard doch melodisch werk af. Later werd de naam Venerea wat ook de naam van een Amerikaanse raket bleek te zijn die op Venus moest landen. Op deze plaat gaat Venerea ook als een raket. Daarmee bedoel ik niet dat ze zo snel is als pakweg Both ends burning, maar dat One louder wel in slaat als een bom.
Een splinterbom! Venerea eet namelijk van verschillende walletjes wat van One louder een gevarieerde plaat maakt. Van de edgy poppunk in Small town romance tot de politieke singalong in Guantanomo over de rechttoe rechtaan rechtdoor punkrock in Throwing Bricks en This time around. Rearview is dan weer een punkrockballade, die vooral in het refrein de melancholie ten top drijft.
Melodie lijkt opnieuw centraal te staan op One Louder in tegenstelling tot Out in the red, die een plaat was waar het Venerea vooral om het geluidsexperiment te doen was. De meeste nummers neigen dan ook naar Losing weight, gaining ground zoals opener Calling Card en Homefire dat aan For the present doet denken. De tweestemmigheid zoals in Small town Romance and St. Christopher levert een grote bijdrage tot de melodie van het album.
One louder is niet de origineelste plaat maar als je op zoek bent naar orginaliteit, moet je het in een andere genre zoeken. Venerea heeft een energieke punkrockplaat gemaakt die hun status van Zweedse punkkoningen nog maar 'ns bevestigt. Ik kan de fans verzekeren dat
Venerea terug is. En hoe! Venerea for president