Een ingestorte brug, een onverwachte orkaan en twee gruwelijke moorden: in de Dreuzelwereld maken ze nu ook kennis met de krachten van Voldemort, de heer van het duister. Wanneer Perkamentus, het schoolhoofd van de toverschool Zweinstein, Harry Potter hoogstpersoonlijk ophaalt bij zijn dreuzelfamilie, begint het avontuur pas echt. Tijdens privélessen met het schoolhoofd leert Harry Potter meer over zijn grootste vijand Voldemort. En in de les Toverdranken ontpopt hij zich tot een sterleerling dankzij de aanwijzingen van de halfbloed prins. Wie dat ook mag zijn. Maar niet alleen de lessen vragen zijn aandacht. Het vreemde gedrag van Draco , de vlinders in zijn buik en de angst om zijn beste vriend te verliezen houden Potter vaak meer bezig dan zijn strijd tegen Hij Die Niet Genoemd Mag Worden.
J.K. Rowling blijft met het zesde Harry Potter-boek verdergaan op hetzelfde elan. Van op de eerste bladzijde word je in zijn wereld gesleurd. De vreemde gebeurtenissen in de Dreuzelwereld beloven niet veel goeds. En die spanning blijft heel het verhaal doorsluimeren. Terwijl Potter en zijn vrienden kissebissen over de lessen en Potter eindelijk doorheeft wie de liefde van zijn leven is, voel je de onderhuidse spanning. Dit dagelijks geluk kan elk moment opgeblazen worden... En dat gebeurt uiteraard ook: in een ontzettend spannende finale gebeurt het ondenkbare. Elke Potterepisode eindigde dramatischer dan de vorige, maar deze is moeilijk te overtreffen. Het drama! Ik ben er nog niet goed van. En wie kunnen we nog vertrouwen!? ‘We’ ja, want Potter-lezers gaan op in hun boeken... Gelukkig hebben we nog één boek om naar uit te kijken. Een boek dat trouwens aan het begin van de serie boeken geschreven is en ergens opgeborgen ligt. Zou die kluis misschien bewaakt worden door allerlei bezweringen?