Sorry, I'm A Lady.
In 2010 is het voor velen nog moeilijk om uit de kast te komen, zeker tegenover hun eigen familie. De vrees om letterlijk als een eenzame verstoteling door het leven te moeten gaan, schrikt ook Tomasso (Riccardo Scamarcio) in Mine Vaganti af.
Tomasso wil tijdens een familiediner opbiechten dat hij niet in de pastafabriek van zijn vader zal werken maar zijn kans waagt als schrijver. De belangrijkste bekentenis is dat hij homoseksueel is en samenleeft met Marco. Het wordt een hele boterham om te slikken, maar zijn broer Antonio (Alessandro Preziosi) dwarsboomt zijn plan.
Ferzan Ozpetek bevindt zich met Mine Vaganti (ongeleide projectielen) op bekend terrein. Zo behandelde hij al het homoseksuele aspect in Le fate ignoranti en Hamam. Zijn jongste film is een heel toegankelijke prent waar clichés slechts hier en daar aanwezig zijn zoals het bezoek van de vrienden aan de familie waar ze hun vrouwelijke kantjes moeten verdoezelen, de vader die spreekt over de schande dat hem wordt aangedaan, de zuipschuit van de familie, het vrolijke huispersoneel en wat de mensen allemaal zullen gaan denken.
De boodschap van Ozpetek is ook heel duidelijk via de grootmoeder: leid jouw eigen leven en maak jouw eigen fouten, wees niet ongelukkig. Ongelukkig wordt je zeker niet als je de soundtrack hoort. Zoals je in het audiofragment door Supercalifragilistic kunt horen bestaat die soundtrack uit mooie tracks door Pasquale Catalano en luchtige nummers van onder andere Nina Zilli, Pink Martini en het eeuwige fout klinkende Sorry, I'm A Lady van Baccara.
Nummers:
1. Sogno (Demo), Patty Pravo
2. La Linea Dei Ricordi
3. Tutti Lo Sanno
4. 50mila (Versione Minevaganti), Nina Zilli
5. Nessuno Ad Aspettare
6. Duetto
7. Una Notte A Napoli, Pink Martini
8. Sulina Waltz
9. Sorry I’m A Lady, Baccara
10. Cuore Di Sabbia
11. Mine Vaganti
12. Kutlama, Sezen Aksu
13. Due Notti
14. Yara , Radiodervish
15. La Ruota Pazza
16. Pensiero Stupendo (Live), Patty Pravo
17. Mais De Mim, Mariana Delgado
18. Kutlama (Reprise), Sezen Aksu