picture of Phone Booth


Kun je in 10 dagen tijd een sterkte film maken? Ja. Dat bewijst Joel Schumacher en zijn volledige cast en crew met “Phone Booth”. We kunnen het niet geloven, maar Colin Farrell kan weldegelijk acteren. Eindelijk, want zijn pietluttige incarnatie van Bullseye was even slecht (zoniet slechter) als de vertolking van Ben Affleck in “Daredevil”. En regisseur Joel Schumacher (“Falling Down”) maakt nog eens een sterke film. Het leuke aan deze dvd is vooral dat de making of even boeiend is als de film zelf. Farrell en Schumacher bewijzen dat telefoneren niet alleen schadelijk, maar ook dodelijk kan zijn.

Stu Shepard (Colin Farrell) is een sluwe publiciteitsmanager. Hij heeft bitter weinig respect voor de personen waarmee hij werkt. Met liegen en bedriegen vult hij zijn dagen. Het liegen is noodzakelijk om zijn cliënteel in de media te krijgen. Het bedriegen is meer een hobby. Stu is getrouwd met Kelly (Radha Mitchell), maar daarnaast heeft hij nog een buitenechtelijke relatie met Pamela McFadden (Katie Holmes “Dawson’s Creek”). Echt eerlijk tegenover haar is hij ook niet. Elke dag pleegt Stu op een vast tijdstip en in dezelfde telefooncel een aantal telefoontjes. Alleen is het dit keer anders. Stu krijgt zelf een telefoontje. De man aan de andere kant van de lijn wijst Stu op zijn fouten. De ernst van de zaak wordt pas duidelijk wanneer hij hoort dat de man hem vanuit een nabijgelegen gebouw in de gaten houdt. En hij heeft ook nog eens een geweer in de hand. Eén verkeerd woord of beweging van Stu en hij gaat eraan. De arrogante manager kan niets anders doen dan gehoorzamen, en krijgt daardoor nog eens last met de politie.

“Phone Booth” is voor Schumacher en Farrell een grote triomf. Elke dag filmden ze zowat 12 pagina’s vol dialogen. Elke dag rookte Farrell 60 tot 80 sigaretten. Gezond kan het toch niet zijn. De snelle opnames waren mogelijk dankzij het chronologisch werken. Alles volgde mooi op elkaar, zonder dat iedereen wist wat er ging gebeuren. De figuranten hadden amper een script gezien, laat staan gelezen. Het was ook helemaal niet nodig, want iedereen was bij het project betrokken van begin tot einde. Het stukje geheimzinnigheid vergrootte alleen maar de echtheid.

De persoon die vooral verantwoordelijk is voor die geheimzinnigheid is Kiefer Sutherland. Voor 99 procent van de tijd horen we hem alleen (waan)zinnige dialogen uiten, maar hij doet het voortreffelijk. Colin Farrell heeft ons eindelijk overtuigd dat hij meer is dan een losse flodder. En nu dat hij meewerkt aan het episch verhaal van Alexander De Grote, kan zijn populariteit alleen maar toenemen. Ons vertrouwen in Joel Schumacher is ook enigszins hersteld. Benieuwd of hij deze weg blijft bewandelen met zijn bewerking van “The Phantom Of The Opera”. Puike film.

De extra’s:

- Audio commentaar Joel Schumacher
- Making of (28 min.)