Aanvankelijk was ik van plan om gisteren enkel naar Field Music te gaan. Tot ik de dag voor het optreden naar youtube surfte om muziek te checken van de drie andere acts die diezelfde avond in het DOK zouden optreden.
Aanvankelijk was ik van plan om gisteren enkel naar Field Music te gaan. Tot ik de dag voor het optreden naar youtube surfte om muziek te checken van de drie andere acts die diezelfde avond in het DOK zouden optreden, nl. Vadoinmessico, TG Gondard en Porcelain Raft. Het eerste liedje waarop ik stootte was ‘Unless You Speak From The Heart’, een single van Porcelain Raft. Ik was meteen verkocht —“love at first listening” zoals iemand als commentaar op de video aangeeft. Het is immers een aanstekelijk popnummer dat zich direct in je hoofd nestelt. (‘Unless You Speak From The Heart’ is dan ook terecht verkozen geweest als “best new track” door Pitchfork.) Het heeft wellicht te maken met de doeltreffende combinatie van een simpele, herkenbare melodie, een repetitief ritme en een volle sound —de vocals worden zelfs bedolven onder de synthesizers/effecten. Ik zou kunnen stellen dat de muziek van Porcelain Raft klinkt als een mix van Beach House, M83 en Zweedse indie pop (bv. The Radio Dept.).
Achter het intrigerende pseudoniem Porcelain Raft schuilt feitelijk één man, een zekere Mauro Remiddi. Zoals zijn naam misschien doet vermoeden, is hij een Italiaan. Een tijdje geleden migreerde hij weliswaar naar Londen, waar hij zich ontplooide als een “do it yourself” producer. Mauro bracht enkele singles uit, o.m. ‘Tip Of Your Tongue' —zijn eerste—, en een split single met Yuck. Daarnaast verscheen vorig jaar de EP Gone Blind, waarvan uiteindelijk liedjes werden remixed door o.a. Memoryhouse en CFCF. Maar het hoogtepunt in zijn carrière is ongetwijfeld de release van z’n debuut Stange Weekend, begin dit jaar, op het gerenommeerde label Secretly Canadian (cf. Here We Go Magic, The War On Drugs, Anthony & The Johnsons, Yeasayer etc.).
Strange Weekend omvat tien tracks —goed voor een dik halfuur muziek. Zijn optreden duurde echter een uur. Hij heeft zodus zijn hele discografie gespeeld. Daartoe werd hij eigenlijk aangespoord door het publiek, aangezien Porcelain Raft wou afsluiten met ‘Unless You Speak From The Heart’ maar op een “we want more” werd getrakteerd. Bijgevolg leek zijn lof naar ons —“you are awesome”— oprecht en geen cliché. Hij zette ons tevens aan om dichter bij het podium te komen staan. Zelfs in een relatief kleine ruimte als de DOKkantine stond eerst niemand in een straal van zo’n drie meter voor het podium. Tja, wij Belgen kunnen nogal terughoudend zijn.
Op tour wordt Remiddi vergezeld door een drummer die de eerder dromerige, melancholische liedjes een stevige percussie basis verleent. Meneer Porcelain Raft zelf speelde gitaar en deed terloops aan multitasking, door te frutselen met samplers, effect pedalen en dergelijke. Uit commentaren online valt op te maken dat redelijk wat mensen Porcelain Rift live beter vinden dan op cd. Ik meen dat het live alleszins meer “in your face” klinkt —door de effectieve toevoeging van de drums.
Na het geslaagde optreden, kocht ik de LP van Strange Weekend —voor een schappelijke prijs van 15€. Mauro was inmiddels van het podium gegaan en had zich gemengd onder het publiek. Ik ging op hem af, vroeg of hij m’n aankoop kon signeren en sloeg een praatje met hem. Ik zei hem onder meer dat we zijn muziek regelmatig draaien. “Oh, thank you!”. Wel, u ook bedankt Porcelain Raft!
P.S.: Volgende week vrijdag treedt Porcelain Raft op in De Kreun, Kortrijk. Als voorprogramma van Beach House. 't Is wel al uitverkocht!
(MP)