Echte fans die de film ook in de bioscoop hebben gezien, weten dan hoe laat het is. Ze kunnen immers naar believen de kont van Clooney bekijken en herbekijken. Wie daarin geen interesse heeft en gewoon een prima film willen zien, wel die worden eveneens op hun wenken bediend. “Solaris” is voornamelijk een sterk stukje psychologische cinema. Het doet vooral denken aan Robert Zemeckis’ “Contact” (1997) en het onderwater avontuur “Sphere” uit 1998. Die twee moeten het dan wel stellen zonder de derrière van Clooney en missen ook nog eens het poëtisch camerawerk van Soderbergh.
Chris Kelvin (George Clooney) krijgt een boodschap vanuit de ruimte. Zijn vriend Dr. Gibarian (Ulrich Tukur) vraagt hem om naar Solaris te komen. Op het ruimtestation dicht bij die planeet Solaris doen zich aan aantal vreemde verschijnselen voor. Meer uitleg geeft hij niet. Kelvin zal ter plaatse wel zien waarom hij moest komen. Eenmaal aangekomen, valt de ijzige stilte meteen op. Nog verontrustender is het bloedspoor dat Kelvin vindt. Veel informatie krijgt hij van de andere bewoners Snow (Jeremy Davis) en Helen Gorden (Viola Davis) niet. Helen vertelt enkel dat ze sinds haar komst af te rekenen krijgt met slapenloosheid, depressie en ontkenning. Vaag voegt ze er ook aan toe dat het sterker is dan zij. Als Kelvin zelf ervaart wat er met de rest is gebeurd, dan staat hij voor dezelfde keuze: terugkeren naar de aarde of dicht bij Solaris blijven.
In 1972 verfilmde Andrei Tarkovsky al eens het boek van Stanislaw Lem. Bij Tarkovsky, trouwens ook verkrijgbaar op dvd, speelt alles zich af op een onbekende planeet. Soderbergh verkoos om in de ruimte te blijven. Dat betekent echter niet dat Soderbergh geen voeling zou hebben met het fenomeen Solaris. Volgens ons heeft Soderbergh weer een sterke film toegevoegd aan zijn palmares. Wat ons vooral opviel bij deze nieuwe adaptatie is de prachtige fotografie en het camerawerk. De ruimte mag dan nog zo koud, kil en donker lijken, toch slaagt Soderbergh erin om het geheel een zekere warmte te geven. Voor sommigen zal de beperktheid aan dialogen en het relatief trage tempo een hinderpaal vormen. Maar laat dat vooral je niet afschrikken. De film vertelt visueel het verhaal. Een eenvoudige blik tussen Clooney en Natascha McElhone (“The Truman Show”) of de simpliciteit van het handjes houden, wordt iedere keer met zoveel gevoel weergegeven.
George Clooney toont deze keer dat hij ondanks zijn stoere imago, ook een breekbare kant heeft. Net zoals wij, kan hij geen rationele verklaring geven voor datgene wat er zich rond Solaris afspeelt. Zijn verleden, dromen en nachtmerries blijven hem achtervolgen. De manier waarop hij regelmatig met een blik op oneindig voor zich uitstaart, spreekt boekdelen. Als hij af en toe dergelijke rollen neerzet, dan ga je ons zeker niet horen klagen. Ook bijzonder geslaagd is het optreden van de rest van de cast met Natascha voorop. Een leuk weetje op één van de extra’s is dat Ulrich Tukur bij wijze van sollicitatie een videotape stuurde naar Soderbergh. Origineel kan je die tape wel noemen. In plaats van zichzelf te filmen, zie je de hond van Tukur, die met diens volle aandacht luistert naar zijn baasje terwijl die voorleest. Jeremy Davis (“E.T.”) en Viola Davis (“Traffic”) vervolledigen de cast. De prachtige score van componist Cliff Martinez (“Traffic”) is de kers op de taart.
dvd-informatie:
- Beeld: widescreen
- Geluid: dolby digital
- Ondertiteling: Nederlands, Engels, Frans
- Speelduur: 99 minuten
- Vanaf 12 jaar
extra’s:**
- Audio commentaar Steven Soderbergh en James Cameron
- HBO Special (13 min)
- Solaris: Behind The Scenes (17 min.)
- Screenplay