Ruis brengt Gent in beeld en geeft haar de klank van poëzie.
Deze keer met een gedicht van Fernando Pessoa, Op straat ving ik een lach.
Op straat ving ik een lach
Die het toeval me gaf,
Vaag toen ik hem zag,
Maar toch recht op mij af.
Andermans glimlach
Die slechts voor mij werd
Omdat ik de weg had versperd
Van die glimlach die ik zag.
Nou en? Wat moet komen
Wordt door het lot gegeven
Alles is dood en dromen,
Door een lach vergeet je dat even.
© Fernando Pessoa
Beeld door: Neneh Moyson