30.000 mensen komen elk jaar om het leven doordat ze geraakt worden door een of meerdere kogels. Geweren doden geen mensen wordt wel eens gezegd. De mensen die de trekker overhalen zijn de schuldigen. Hoe zit het dan met de wapenindustrie? Dragen zij enige verantwoordelijkheid? “It’s not my problem” vertelt een van de grote bazen in “Runaway Jury”. De scène doet denken aan de memorabele speech van Jack Nicholson in “A Few Good Men”. Een veroordeling is voldoende om de gehele industrie op de knieën te krijgen. George Bush en Charlton Heston zullen het niet graag zien gebeuren. Schrijver John Grisham kroop in de fictiepen en regisseur Gary Fleder maakte er een boeiende rechtbankthriller van.
Op een doodgewone maandagmorgen gaat Jacob Woods (Dylan McDormett) naar zijn werk. Gisteren vierde hij nog de verjaardag van zijn zoontje en terwijl hij zich wanhopig het liedje probeert te herinneren dat hij samen met de jarige zoon zong, wordt er plots in de gang geschoten. Twee jaar later vindt het proces plaats, eentje waar veel van afhangt. Als verdediger van de slachtoffers kan het voor Wendell Rohr (Dustin Hoffman) dé zaak worden waarmee hij eindelijk de machtige wapenindustrie op de knieën krijgt. Rankin Fitch (Gene Hackman) is dan weer een gewetenloze advocaat die het onderste uit de kan moet halen in opdracht van diezelfde wapenindustrie. Maar wanneer twee honden vechten om een been, gaat er een derde mee gaan lopen. Die derde heet Nicholas Easter (John Cusack), iemand die tegen zijn zin zetelt als jurylid nummer 9. Alleen heeft Easter zijn eigen agenda. Ook de inbreng van de geheimzinnige Marlee (Rachel Weisz) doet bij de advocaten (en ons) vragen rijzen.
Na onder andere “The Firm”, “The Pelican Brief”, “The Client”, “A Time To Kill”, “The Chamber”, “The Gingerbread Man” en “The Rainmaker” (vergeef ons als we er eentje zijn vergeten) waren we uitgekeken op de gerechtsdrama’s van John Grisham. Het was allemaal een beetje teveel van het goede, en de films waren niet altijd van een hoogstaand niveau. Ondertussen is er wat tijd gepasseerd en lijkt die tijd rijp voor een nieuwe Grisham. En het is er eentje geworden die met kop en schouders boven al zijn voorgangers uitsteekt. De film zet justitie op zijn kop en doet je nadenken of het in het echt ook zo kan verlopen. De prent is stukken boeiender dan “The Firm” en stukken minder ingewikkeld dan “The Pelican Brief”. Hier is het simpel en toch lekker niet. De advocaten hebben hun slinkse middelen willen ze bepaalde juryleden houden of weigeren, zolang ze er maar voordeel uit halen. Het is haast triestig te bedenken dat een vonnis vooraf kan vastliggen, ongeacht de getuigenissen, het bewijsmateriaal en het oordeel van de jury. Ook de gedachte dat alles zomaar gevolgd en gefilmd kan worden via verborgen camera’s en microfoons is verontrustend. Maar je moet het ook met de nodige korreltjes zout nemen.
Je zou je tevens gaan afvragen of advocaten wel normale personen zijn. Geef toe, wie wil er een advocaat zoals de bende uit “Ally McBeal” en hetzelfde denken we nu ook over Gene Hackman. De 74-jarige acteur is geboren voor deze rol. Hij is stukken gemener en tegelijk aangenamer om volgen dan in “The Firm”. Hackman krijgt een aantal heerlijke dialogen. Voor hem is geloven in een wereld zonder geweren, mooi maar tevens een bijzonder naïeve gedachte. Zijn gewetensloos personage haat je vanaf de eerste minuut. Je zou voor minder op je benen staan trillen zoals Marlee nadat ze hem afwijst en afperst voor 10 miljoen dollar. Hackman vindt in Cusack een waardige tegenstander ondanks het feit dat er in de film tussen de twee geen of louter een korte confrontatie zit. Dustin Hoffman is de brave advocaat die wat op de achtergrond blijft en nooit echt een vuist kan maken. Daarvoor komt hij te weinig in beeld. Op dat vlak kan hij nog wat leren van Rachel Weisz. Hoe ze het doet geen idee, maar haar rollen mogen nog zo triviaal zijn, de actrice steelt de show. Net daarom houden we zoveel van haar. Ze mag ons altijd bellen als ze nog eens 10 miljoen dollar nodig heeft.
De extra’s:
- Audio Commentaar Gary Fleder
- Deleted scenes
- Exploring the scene
- 7 features