De ondertitel bij deze film luidt "kijken is meedoen". Voyeurisme, het is aan iedereen besteed, al beperkt zich dat veelal tot het bestuderen van de medepassagiers op trein, tram of bus. Het kan ook anders, dat zie je in “Shortbus”. De openingsscène waarin James zijn lenigheid bewijst en zichzelf doet klaarkomen is op zijn minst gezegd opvallend. Meer van dat volgt als hij samen met zijn vriend Jamie op consultatie gaat bij Sofia, een sekstherapeute, al houdt zij meer van het woord relatiedeskundige. Haar advies voor vrouwen die geen orgasme krijgen, is “keep faking” zo kan je tijd winnen en aan je relatie werken. Bij mannen ligt dat iets anders.
Op aanraden van James en Jamie gaat Sofia mee naar een ‘shortbus’ een soort van etablisement voor de speciale gevallen. Voor Sofia gaat er op seksueel vlak een nieuwe wereld open, al houdt ze het vooral bij kijken. Ze botst er op Severine, een nogal dominante vrouw die graag foto’s neemt en met haar zweep anderen te lijf gaat. De jongens willen van hun kant hun duo uitbreiden tot een trio. Ze lopen Ceth tegen het lijf. Het klikt op meerdere vlakken tussen het drietal. Ze laten zich zelfs verleiden tot het zingen van een wel heel aparte versie van het Amerikaanse volkslied.
De website omschrijft de film als ‘an exxxtremley romantic comedy’. De man verantwoordelijk voor dat alles is John Cameron. Hij zorgde eerder voor die andere opvallende film “Hedwig and the Angry Inch”. Het minste wat je kan zeggen is dat “Shortbus” een aparte film is geworden. Hij is op het randje van de pornografie, of er net over, afhankelijk van...euhm... uit welk het standje je het bekijkt. Maar daarnaast schuilt er nog een menselijk verhaal achter dat alles. Elk personage zoekt immers meer dan louter seks, liefde en affectie.
De extra’s
- Original Theatrical Trailer
- Deleted/Extended Scenes (+- 30 min)
- Interview regisseur & cast (+- 6 min)
- How to shoot sex: A docu-primer (+- 8 min)