Bruce Willis probeert in de voetsporen te treden van Denzel Washington en wel met de film “Tears Of The Sun”. Dat is een oorlogsdrama van regisseur Antoine Fuqua, bekend van de prent “Training Day”, vandaar de connectie tussen Willis en Washington. Fugua doorkruist samen met Willis en Monica Bellucci de ongerepte natuur van Nigeria. In het achterhoofd hou je best de uitspraak van Edmund Burke: het enige wat noodzakelijk is opdat het kwade overwint, zijn goede mensen die niets doen. Een oorlogsfilm met een boodschap dus, alleen gaat die boodschap veelal verloren naarmate de minuten wegtikken.
Bruce Willis is luitenant Waters. Hij wordt samen met zijn team van vakkundig opgeleide soldaten in Nigeria gedropt. Het land zit in een diepe crisis, zeg maar burgeroorlog, want de hele presidentiële familie Azuka werd terechtgesteld. De gouden regel in dergelijke penibele situaties is dat alle landgenoten moeten worden geëvacueerd. De missie van de soldaten bestaat uit het naar huis brengen van dokter Lena Kendricks (Monica Bellucci), twee zusters en een priester. Maar dat verloopt nogal moeizaam. Lena wil namelijk de bewoners van het dorp waar ze werkt niet aan hun lot overlaten. Ze wil enkel met de luitenant meegaan, als hij de dorpelingen politiek asiel belooft. Een belofte die hij moeilijk kan nakomen, want probeer maar eens ongemerkt uit een land te ontsnappen met een groep van minstens 70 personen. En dat terwijl er een andere groep jacht op hen maakt.
“Tears Of The Sun” ontstond door een samenwerking tussen Arnold Rifkin en Bruce Willis die samen de productiemaatschappij Cheyenne hebben opgericht. Hun keuze om Antoine Fugua als regisseur in te huren kwam er nadat ze zijn opmerkelijke film “Training Day” hadden gezien. Als Antoine Fugua dezelfde werkwijze blijft hanteren, dan is de kans groot dat zijn volgende film “King Arthur” wel het bekijken waard is. “The Replacement Killers” en deze “Tears Of The Sun” zijn niet veel soeps, als je het vergelijkt met “Training Day”. Doordat de opnames plaatsvonden na 9/11, werd afgezien om op locatie te filmen in Nigeria zelf. Hawaii bleek een prima substituut. Ook van de oorspronkelijk titel “Rules Of Engagement” werd afgezien.
Van een hoogvlieger kan je echter niet spreken. Daarvoor mist de film teveel aan emoties en gedrevenheid. Een oorlogssituatie is sowieso een aangrijpende gebeurtenis, alleen komt het hier te oppervlakkig over. Het ontbreken van een sterke hoofdrolspeler is een van de zwakke schakels. Bruce Willis heeft zo zijn capaciteiten, dat bewees hij in “Die Hard” en “The Sixth Sense”, maar hij is geen Denzel Washington. Het moment waarop hij prevelt dat het lang geleden is dat hij nog iets goed heeft gedaan, is weinig emotioneel geladen. En net daardoor ontbreekt het ook bij zijn tegenspeelster aan overtuigingskracht. Het enige weerwerk dat Bellucci biedt is wanneer ze hem uit haar operatiezaal gooit. De hoeveelheid buskruit die op het einde van de film wordt opgeblazen, en weliswaar zorgt voor een spectaculaire ontploffing, kan de film niet meer redden.
De extra’s:
- Audio commentaar Antione Fugua
- Audio commentaar scenarioschrijvers
- Africa fact track
- Journey to safety: making of (14 min.)