Als je naam wilt maken in filmland dan moet dat opvallend gebeuren. Dat heeft ook regisseur Stephan Elliot begrepen. In 1994 zet hij de Australische bioscopen op stelten met de film “The Adventures Of Priscilla Queen Of The Desert”. De acteurs Terence Stamp, Hugo Weaving en Guy Pearce are coming out! Ze doen zelfs meer dan dat. Het drietal trekt de meest opvallende jurken aan, halen de glitterbal en de hoge hakken uit de kast en laten ABBA door de stereoketen klinken.
De mannen spelen de rol van hun leven als twee drag-queens en een travestiet. Ze doorkruisen Australië in hun eigen tourbus, die ze Priscilla hebben gedoopt. Ze zijn op weg naar een optreden ergens in een vergeten plekje midden in de Australische woestijn. Onderweg botsen ze op ongeloof en onbegrip van hun landgenoten, maar gelukkig zijn er ook nog anderen die hen toch nog als mensen zien en behandelen. Tijdens hun tocht leert het trio ook veel over elkaar en over zichzelf.
Een film die jouw gevoelens en manier van denken zal veranderen, én nog veel belangrijker jouw manier van kleden. Zo wordt “Priscilla” omschreven. De kans dat je nu in hoge hakken gaat rondhuppelen is klein, al is huppelen veel gezegd want de meeste tienermeisjes kunnen niet eens gewoon wandelen als ze van die plateauschoenen dragen. Maar onze dames zijn dan ook geen echte dames, toch 2 van de drie niet. Vergis je niet, de kledij uit de film hing letterlijk met enkele haken en draden aan elkaar. De makkers hadden immers geen budget. Na een opname vielen de kleren gewoon in stukken op de grond. En dan moet je weten dat Lizzy Gardiner en Tim Chappel met een Oscar, een BAFTA en een AFI werden bekroond voor hun uitmuntende pakjes.
Wie het clichébeeld voor ogen houdt over travestieten en transseksuelen die zal dankzij “Priscilla” hopelijk toch een beetje anders naar deze mensen kijken. En blijft dan niet met die vraag van 64.000 dollar (de kostprijs van Ralphs geslachtsoperatie) in je hoofd spoken. Andere leuke weetjes over deze film hoor je in “Birth Of A Queen”. De film kwam tot leven dankzij een toerist die de foto heeft genomen van drie drag-queens in the middle of nowhere. Die foto werd gebruikt als smaakmaker in Cannes. Later werd de film daar zelf op handen gedragen. Verder vertelt Stephan Elliot dat Terence Stamp wilde kappen met de hele industrie. Toch vertrouwde hij Elliot zelfs als zijn tong een blauwe kleur kreeg. Maar tot grote ergernis van de crew begon Stamp zich te moeien met de make-up. Het resultaat was zo erg dat ze alle spiegels hebben moeten wegnemen.
Wat je zeker zal bijblijven is het doorzettingsvermogen die Adam toont als het op ABBA aankomt. Je hebt fans én je hebt fans. Zo achtervolgde Adam ooit eens Agnetha tot aan de toiletten. Hij wachtte geduldig tot ze haar ding had gedaan en keek vervolgens of ze iets had achtergelaten. En jawel, dat iets dobbert nu rond in een flesje op sterk water. En geloof het of niet maar dat ding bestaat dus echt! Aanvankelijk kreeg Elliot een ‘neen’ van de ABBA bandleden voor het gebruik van hun nummer "Mamma Mia", maar uiteindelijk mogen de heren toch hun onsterfelijke scène filmen op de tonen van die muziek. Agnetha zelf was geshockeerd toen ze het toiletverhaal hoorde. Je zou voor minder. Van de dvd bestaat ook een limited edition. Je krijgt dan ook nog eens de soundtrack erbij. Ik moest het stellen zonder. Maar ja, dan leg ik gewoon mijn cd van ABBA nog eens op.
De extra’s:
- Audio commentaar Stephan Elliot
- Birth Of A Queen (27 min.)
- Tibits From The Set
- The Bus From Blooperville (9 min.)
- 4 Deleted scenes
- Trailers