picture of The Day After Tomorrow


Klimatoloog Jack Hall (Dennis Quaid) wordt tijdens een expeditie geconfronteerd met een ongewoon natuurfenomeen. Een reusachtig blok ijs scheurt aan een van de polen. Zou het kunnen dat Moeder Natuur eindelijk wraak neemt op de mens voor alle vervuilingen die de aarde maar moet slikken. Hall heeft een theorie ontwikkeld dat er ooit een nieuwe ijstijd zal komen waarbij de mens het onderspit zal delven. Alleen heeft hij zich blijkbaar vergist wat het tijdstip betreft. Binnen een korte tijdspanne razen er immense tornado’s over het land, wordt New York overspoeld door een vloedgolf die al even snel verandert in een dikke ijslaag. Tussen de berichtgevingen door aan de president en de bevolking, wil Hall zoon Sam (Jake Gyllenhaal) in veiligheid brengen. Alleen bevindt die zich ettelijke kilometers verder in het oog van de storm.

Ben ik de enige die vindt dat speciale en digitale effecten eerder een vloek zijn voor de filmindustrie dan een zege? Die effecten eisen steeds een grotere rol op en ze krijgen die ook zonder probleem. Het verhaal en de personages worden naar de achtergrond verschoven terwijl die twee elementen net een film maken of breken. Een triestig voorbeeld daarvan is “The Day After Tomorrow”, een prent die past in de categorie rampenfilm. Dat is niet enkel omwille van het onderwerp, maar ook gewoon omdat de film zelf een ramp is.

Naast een heel aantrekkelijke titel is deze “The Day After Tomorrow” niet meer dan een storm in een glaswater. Roland Emmerich (“Godzilla”) gaat reeds compleet de mist in met zijn openingsshot dat volledig artificieel is samengesteld. Hij begaat de hele film door dezelfde missers. We weten dat je niet zomaar New York kunt laten overspoelen door een vloedgolf, maar naar hedendaagse normen is dit echt zwak. Het deed ons denken aan de walgelijke surfscène uit “Die Another Day”. Toegegeven, de vlucht van de vogels is een prachtig beeld.

De slechte effecten zijn een eerste zwak punt. Het tweede en derde zwakke punt is het belachelijke verhaal en de fletse personages. Dat we slecht omgaan met de natuur dat weten we allemaal en het is best interessant de oorzaken daarvan te weten. Maar Dennis Quaid is niet het soort van acteur die dit allemaal geloofwaardig kan verkopen. We liggen er absoluut niet wakker van dat zijn zoon ergens vastzit in een bibliotheek. Dit is en blijft een Hollywood-film en dan weten we hoe dit gaat eindigen: sentimenteel, onpersoonlijk, leeg en compleet zinloos. De personages laten ons gewoon koud, letterlijk en figuurlijk. De dvd is verkrijgbaar in twee versie's. De ene bevat al wat meer extra's dan de andere, voor wie er niet genoeg kan van krijgen... .

De extra’s:

- Audio commentaar door Roland Emmerich, Mark Gordon en Barry Chusid
- Audio commentaar door Jeffrey Nachmanoff, Ueli Steiger, David
Brenner en Barry Chusid
- Het maken van The Day After Tomorrow
- De productie
- De nabewerking
- 10 verwijderde scènes
- Wetenschap en politiek over de klimaatsveranderingen
- Interactive kijk op natuurrampen
- Beroemde wereldiconen