picture of The Ipcress File


De Britse geheime dienst zit met een probleem. Een van hun wetenschappers is verdwenen. Die dingen gebeuren wel eens alleen gebeurt het de laatste tijd opvallend veel. Bovendien werd een lijfwacht dood teruggevonden. Dat vraagt een onderzoek. Wie beter dan Harry Palmer (Michael Caine) stuur je dan in het hol van de leeuw. Palmer is altijd een opstandig individu geweest en bij deze opdracht kan hem dat handig van pas komen. De zaak bezorgt hem kopzorgen want een paar van die wetenschappers loopt plots terug over straat. Alleen heeft er iemand met hun geniaal brein zitten prutsten.

Het verhaal rond deze geheime agent kan je lezen in Len Deightons boek. Het opvallendste daarin is dat de naam van het hoofdpersonage nooit valt. Op aanraden van Micheal Caine koos men Harry als voornaam, de achternaam kwam er dankzij de producent. Toch was de kans groot dat Harry met een andere voornaam door het leven ging gaan, want oorspronkelijk was Christopher Plummer gevraagd voor de rol. Maar hij bedankte en koos voor het zangtalent van Julie Andrews en de bergen in “The Sound Of Music” (1965). Michael Caine wilde zich distantiëren van James Bond en van typecasting, want later volgen “Funeral In Berlin” (1966) en “Billion Dollar Baby” (1967), en hij draagt daarom een bril. Zo kan hij makkelijker een ander personage spelen in totaal verschillende films.

“The Ipcress File” (1965) toont een aantal gelijkenissen met de James Bond-films uit de gloriedagen van Sean Connery. Dat is niet geheel onlogisch want een pak mensen achter deze prent geven ook leven aan de James Bond van toen. Zo heb je producent Harry Saltzman, decorontwerper Ken Adam, editor Peter Hunt en componist John Barry. Ook Michael Caine heeft iets met James Bond want de acteur was zelf in de running voor de rol van 007. “The Ipcress File” is anders dan pakweg “Goldfinger” (1963). Geen adembenemende locaties, geen gadets, geen oogverblindende blondines. Het leven van een geheim agent is net zoals een andere job: het schrijven van rapporten, het volgen van mogelijke malafide personages en gebruik maken van je gezond verstand in benarde situaties. Als je eens een andere geheime agent aan het werk wilt zien, dan moet je beslist Harry Palmer leren kennen.