Het almachtige Rome is niet meer, of het zal toch niet lang meer duren. Voor de val van het Romeinse Rijk wordt de jonge Romulus (Thomas Sangster uit Love Actually) tot koning gekroond. Kwade krachten bestormen de stad en de koning wordt door zijn trouwe beschermer Aurelius (Colin Firth) naar het platteland gebracht. Onder het nauwlettend oog van zijn mentor Ambrosinus (Ben Kingsley) en de geheimzinnige strijdster Mira (Aishwarya Rai) wil Aurelius zich hergroeperen en terugvechten. Tijdens dat alles ontdekt Romulus het bestaan van het zwaard Excalibur, het wapen dat enkel is bestemd voor de ware en nobelste leiders van de wereld.
Het klinkt allemaal veelbelovend maar The Last Legion lost op geen enkel moment de verwachtingen in. Toegegeven, verwachtingen had ik al niet tijdens het bekijken van de filmtrailer. Regisseur Doug Lefler loopt Peter Jackson achterna maar het blijft bij hinken, de stap en de sprong is er nooit. Een film is nog iets anders dan het wel en wee van Xena: Warrior Princess en Hercules: The Legendary Journeys waarvan hij een aantal episodes heeft geregisseerd. Ook zijn cast gelooft niet in een goede afloop. Colin Firth (Love Actually 2003) als beschermer is even ongeloofwaardig en compleet miscast als pakweg Orlando Bloom in Kingdom of Heaven (2005). En dan heb ik nog niets geschreven over Ben Kingsley. Zijn overacting staat in schril contrast met de zachtheid van Ghandi (1982) en de furie in Sexy Beast (2000).
In 1995 zat ik in de bioscoop voor First Knight met Sean Connery als King Arthur en Richard Gere als Lancelot. Voor die film componeerde Jerry Goldsmith muziek waarvan je oren tuiten. Hetzelfde kan gezegd worden van The Last Legion. Patrick Doyle (Calender Girls 2003) laat de film immers veel groter en imposanter klinken dan dat die in werkelijkheid is. Hij zondigt voor deze soundtrack wel zoals andere componisten, zoals Hans Zimmer, eens durven doen. Zo gebruikt Patrick Doyle namelijk melodieën en klanken die je al eens in eerder werk van de man hebt gehoord zoals voor Eragon (2006). In het openingsnummer ‘Sacred Pentagle’ en ‘The Battle Of Hadrian’s Wall’ hoor je zo dat Doyle trots is op zijn score voor Harry Potter and the Goblet of Fire (2005) en het daaruit indrukkwekkend klinkende ‘Golden Egg’. De finale ‘No More War’ op deze soundtrack blijft nazinderen. Vergeet de film dus, en geef de soundtrack zeker een kans.
Tracks
1. Sacred Pentangle (2:54)
2. Coronation (2:14)
3. Goths Seize Rome (4:10)
4. Wrong Answer (2:05)
5. Secret Sword (5:51)
6. Escape From Capri (3:20)
7. Nestor’s Betrayal (3:14)
8. Journey To Britannia (2:28)
9. Hadrian’s Wall (2:13)
10. Excalibur (1:49)
11. Sword Play Romance (1:10)
12. Who Killed Them? (3:12)
13. The Battle Of Hadrian’s Wall (6:15)
14. Death Of Vortgyn (4:15)
15. No More War (5:38)