In Kinepolis Brussel vergaapten zich 6000 gelukkigen samen met Keanu Reeves, Laurence Fishburne, een zwangere Carrie-Anne Moss en de rest van de cast, via een rechtstreekse verbinding met het Filmfestival in Cannes, aan een visueel schouwtoneel tijdens de avant première. Le moment suprème est arrivé. Dames en heren, jongens en meisjes, de broers Andy en Larry Wachowski brengen ons “The Matrix Reloaded”...
Neo (Keanu Reeves) heeft het witte konijn gevolgd, zijn rood pilletje ingeslikt en vliegt tegenwoordig à la Superman doorheen de matrix. In de flanken wordt onze moderne Messias nog steeds geholpen door de gelovige Morpheus (Laurence Fishburne) en Trinity (Carrie-Anne Moss), de ambassadrice van de zwarte latexpakjes. Indeed, black is beautiful.
Het trio staat voor een zware opdracht. De machines hebben ondertussen de locatie van Zion, de enige resterende stad met mensen, ontdekt. Welgeteld 250.000 inktvisachtige Wachters graven zich een weg naar Zion. Het Orakel brengt gelukkig raad. Om een einde te maken aan de oorlog tussen mens en machine moeten ze de Sleutelmaker vinden. Via hem kan Neo de deur openen naar de Bron, het hart van de matrix, en daar de stekker uittrekken. Ze moeten er wel eerst geraken. Op hun weg ontmoeten ze immers de alom vertegenwoordigde Agent Smith, een letterlijk doorzichtige tweeling, én Merovingian, een kerel met een grote voorliefde voor alles wat Frans is. Na het Franse verzet tegen de oorlog in Irak, kunnen we ons goed voorstellen dat de Amerikanen spontaan met tomaten en eieren gaan gooien als die op het scherm verschijnt.
“The Matrix” is an sich reeds innoverend en overweldigend genoeg als het op speciale, digitale en visuele effecten aankomt. Na het zien van “The Matrix Reloaded” zijn die effecten uit deel 1 Kinderspielerei. De broertjes Wachowski hebben deze keer alle registers opengetrokken, met de uitzondering van een paar die ze wellicht voor deel drie willen bewaren. Hoe zou je zelf zijn? Visueel is het opnieuw adembenemend. Er wordt veelvuldig gebruik gemaakt van de ‘bullet time’-techniek. En er is nog plaats voor enkele andere technische hoogstandjes. Je komt echt ogen tekort om alles wat zich op het scherm afspeelt te vatten. Dus ja, het is opnieuw een film die je meer dan één enkele keer moet zien. Al hebben we ook zo onze bedenkingen. Bestaat er zoiets als teveel wanneer we het hebben over deze trilogie? Geregeld hadden we het gevoel dat deze sequel voor de makers een stijloefening is geworden. Een film waarmee ze persé willen bewijzen dat enkel zij dit kunnen realiseren. Het is niet voldoende dat Morpheus één keer de dood nabij is, neen, het liefst is dat ontelbare keren én telkens vanuit een andere camerapositie. Het gevolg daarvan is dat “The Matrix Reloaded” meer op een videogame lijkt dan op een film. Zo is de confrontatie tussen Neo en de duplicaten van Agent Smith eerder een digitaal vernuft dan een filmische ervaring. Het is allemaal een beetje teveel van het goede. Hoe dan ook moet je een film van dit kaliber gewoon zien hebben.
Veel verklappen we ook niet als we zeggen dat de acteurs deze keer een tweederangsrol vervullen in tegenstelling tot het eerste deel. Ergens gaat het verhaal en de personages door de overdaad aan effecten verloren. Zo is de grote danspartij en de speech van Morpheus totaal misplaatst en eigenlijk overbodig. Keanu Reeves mag dan wel ‘The One’ zijn die weerstand kan bieden aan de virtuele wereld, maar zelfs hij kan niet ontsnappen aan de vele digitale manipulaties. Met zwarte zonnebril en gehuld in een dito mantel ziet hij er, net zoals Carrie-Ann Moss en in mindere mate Laurence Fishburn, bijzonder cooooool uit zonder dat hij daar veel moeite voor moet doen. Wat dan weer niet gezegd kan worden van Jada Pinkett Smitt, jawel mevrouw Will Smith, als Niobe, het ex-liefje van Morpheus. Geef ons dan maar de meer natuurlijke vertolking van Hugo Weaving (elfenkoning Elrond in “The Lord Of The Rings”) als Agent Smith. De wijze waarop hij telkens “Mr. Anderson” over zijn tong laat rollen is fantastisch.
Ook opvallend is de verschijning van Lambert Wilson als Merovingian, de man die haast ter plekke klaarkomt wanneer hij een salvo van Franse krachttermen lanceert. In die luttele minuten steelt hij zonder probleem de show van zijn tegenspelers. Tenslotte vermelden we ook dat de knappe Monica Belluci (“Malena”) in de huid kruipt van Persephone. Zij mag zelfs even close zijn met Neo... Dat allemaal gezegd zijnde kijken we net als jullie uit naar “The Matrix Revolutions” die in november 2003 in de bioscoop zal draaien.